Το πλήγμα στο αμερικανικό φρούριο Tower 22 στην Ιορδανία δεν ήταν ούτε πρωτόγνωρο, ούτε απρόσμενο μετά το ξέσπασμα του πολέμου στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, αν συνυπολογίσει κανείς πως είχαν προηγηθεί άλλα 159 χτυπήματα προς δυνάμεις των ΗΠΑ. Ήταν όμως το πρώτο θανάσιμο χτύπημα από αέρος με θύματα Αμερικανούς στρατιώτες από τον πόλεμο της Κορέας και το γεγονός αυτό προσθέτει τεράστια πίεση στον (κρινόμενο φέτος) πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να απαντήσει με πυγμή.

Καθώς το σπιράλ βίας στη Μέση Ανατολή περιελίσσεται ρίχνοντας τη σκιά του πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα, τον Λίβανο και την Υεμένη, ο Λευκός Οίκος κατηγορεί οργανώσεις που υποστηρίζονται από το Ιράν και υπόσχεται να απαντήσει την κατάλληλη στιγμή. Το Ιράν αρνείται κάθε εμπλοκή αλλά η αλήθεια παραμένει πως οι Φρουροί της Επαναστάσεις έχουν εκπαιδεύσει και εξοπλίσει ένοπλες ομάδες και στις δύο χώρες, οι οποίες εκτοξεύουν συχνά πυραύλους, ή στέλνουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη, προς αμερικανικές βάσεις.

Οι ΗΠΑ έχουν ως τώρα απαντήσει «χειρουργικά« οχτώ φορές, με αεροπορικές επιδρομές, κάποιες εξ αυτών σε έδαφος του Ιράκ, το οποίο αντέδρασε επισήμως. Αντίποινα έχουν δεχθεί και στόχοι ιρανικού ενδιαφέροντος στη Συρία – εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις και αποθήκες των Φρουρών της Επανάστασης. Τώρα όμως η Αμερική μετρά νεκρούς και το Bloomberg μεταδίδει πως ήδη συζητείται μία μυστική επιχείρηση για χτύπημα στο Ιράν, αλλά σε αυτή την περίπτωση η Ουάσιγκτον δεν θα ανακοινώσει επισήμως απολύτως τίποτα.

Μια άλλη πιθανότητα είναι τα στοχευμένα χτυπήματα σε Ιρανούς αξιωματούχους.

Σε κάθε περίπτωση, οι ΗΠΑ δεν έχουν διεξαγάγει ανοικτή στρατιωτική επιχείρηση σε ιρανικό έδαφος από την αποτυχημένη απόπειρα διάσωσης ομήρων το 1980, ούτε έχει πλήξει ιρανικές δυνάμεις εκτός Ιράκ και Συρίας μετά την επίθεση στις ναυτικές δυνάμεις του Ιράκ το 1988.

Ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ επελαύνει στις προκριματικές εκλογές, ο Τζο Μπάιντεν δέχεται πιέσεις από Ρεπουμπλικάνους να απαντήσει πιο σκληρά, ευθέως το Ιράν. «Είναι ένας εφιάλτης για τον Μπάιντεν», σχολιάζει στον Economist ο Βρετανός, πρώην διπλωμάτης στη Μέση Ανατολή, Τζον Ρέιν, παρατηρώντας πως το μπαράζ των ασύμμετρων, «υπόγειων» χτυπημάτων του Ιράν αναδεικνύεται σε μείζον ζήτημα για τον Αμερικανό πρόεδρο.

Τα εννέα χτυπήματα στους Χούθι, στην Ερυθρά Θάλασσα, σε λίγο ίσως μοιάζουν με ήπιο πρελούδιο: Η απάντηση των ΗΠΑ «θα είναι σε επίπεδο πολύ υψηλότερο από ό,τι έχουμε δει μέχρι στιγμής», εκτιμά ο ειδικός σε θέματα που αφορούν Ιράν στο Eurasia Group. Γκρέγκορι Μπρου, φωτίζοντας πρόβλημα της «χρυσής τομής» που αναζητά η Ουάσιγκτον αφού χλιαρά αντίποινα θα φαίνονταν ανεπαρκή, και πολύ σκληρά χτυπήματα (π.χ. σε ιρανικούς στόχους στο Ιράκ), θα επιδείνωναν τη σχέση με τη Βαγδάτη και θα χάριζαν μια έμμεση, πολιτική νίκη στο Ιράν.

Μία ευθεία σύγκρουση με το Ιράν, θα εκτίνασσε την τιμή του πετρελαίου και θα εξανέμιζε την όποια πρόοδο και προοπτική στις διαπραγματεύσεις Ισραήλ – Χαμάς για να τερματιστούν οι εχθροπραξίες, ενώ τίποτα δεν θα εμπόδιζε την Τεχεράνη να διατάξει την «πληρεξούσια» Χεζμπολάχ να κλιμακώσει τις επιθέσεις, όχι μόνο σε στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ αυτή τη φορά, αλλά και σε διπλωματικές εγκαταστάσεις.

Η επόμενη κίνηση είναι επομένως υποχρεωτική για τις ΗΠΑ, αλλά θυμίζει Zugzwang: είναι ο όρος που χρησιμοποιούν οι σκακιστές όταν είναι σειρά σου να παίξεις, αλλά όποια κίνηση και αν κάνεις αποδεικνύεται επιζήμια.