Τέλειωσε, λοιπόν, το σασπένς και θα ζήσουμε άμεσα την συζήτηση της υποψηφίας Καγκελαρίου της AfD στην Γερμανία (Αλις Βάϊντελ το όνομά της) με τον Ήλον Μασκ στο κανάλι του στην πλατφόρμα «Χ», ώστε να καταδειχθεί στους Γερμανούς που ψηφίζουν στις 23 Φεβρουαρίου ότι (κατά Μασκ) η ΑfD είναι… η τελευταία ελπίδα για την Γερμανία. Το ακραίο στο κέντρο των πραγμάτων…

Εν τω μεταξύ, απεφάσισαν – λέει – οι ΥΠΕΞ Γαλλίας και Γερμανίας, μαζί και Πολωνίας («το Ευρωπαϊκό τρίγωνο»), από κοντά και η Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για τις Εξωτερικές Σχέσεις και την Ασφάλεια, να μεταβούν στις ΗΠΑ αμέσως μετά την ορκωμοσία Τραμπ, προκειμένου να δείξουν στον (εκ νέου) πλανητάρχη ενιαίο μέτωπο της Ευρώπης μπροστά στις ακραίες διατυπώσεις του δίκην προεδρικού κολαούζου/πλουσιότερου ανθρώπου του κόσμου Ήλον Μασκ με την κάλυψη/στήριξη/επιβεβαίωση Τραμπ. Ηρωική η απόφαση, υπό κάποιαν έννοια, καθώς τι ακριβώς θα κάνει το Ευρωπαϊκό κουαρτέτο αν π.χ. ο Μασκ τους υποδεχθεί με τουϊτ στο «Χ» του: «καλώς τις κοριτσάρες μας!». Πράγμα που για την Ανναλένα Μπέρμποκ και την Κάγια Κάλας μπορεί ήδη να ηχήσει «κάπως», όμως για τον Ζαν-Νοέλ Μπαρό και τον Ράντοσλαβ Σικόρσκι θα ενοχλήσει όσο τον απερχόμενο Πρωθυπουργό του Καναδά Τζάστιν Τρυντό: «Girl, you’re no longer Governor» του Μασκ με τρίδιπλη συνειδητή προσβολή. Ή… δεν θα ενοχλήσει; [Άλλωστε η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία θέλει να θεωρεί εαυτήν αντίστοιχη με αρχηγό Κράτους, έζησε στα πλαίσια επίσημης επίσκεψης στον Πρόεδρο Ερντογάν – κακέκτυπο, ή μήπως προπομπό των διεθνών σχέσεων ισχύος σε λογική Τραμπ/Μασκ – με αμηχανία προσβλητική συμπεριφορά/στο στήσιμο. Αμηχανία, πλέον ου].

Μήπως, όμως, πάμε λίγο στην ρίζα των πραγμάτων; Η αδιανόητη στάση Τραμπ-Μασκ (ή: Μασκ-Τραμπ) ξεκίνησε από την διεκδίκηση της Γροιλανδίας, που με αυτονομία μεν, ανήκει στην Δανία/Κράτος-μέλος της ΕΕ δε. Όμως… η Γροιλανδία αποσύρθηκε από την ΕΕ πριν 40 χρόνια, ενώ οι 59.000 κάτοικοί της «ξαναμπήκαν στον χάρτη» για την ΕΕ μόλις τώρα τελευταία, γιατί; Επειδή προωθούνταν εκεί Κινεζικά σχέδια για επενδύσεις σε φυσικούς πόρους, σπάνιες γαίες κοκ. Μέχρι τότε, η Γροιλανδία ήταν παραπαίδι, με κάποια χαλαρή συμφωνία συνεργασίας συν χρηματοδότηση περιβαλλοντικών σχεδίων. Όταν λοιπόν έφθασε ως κουστωδία ανησυχούντων Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν και Μέτε Φρεντερικσεν (Πρωθυπουργό Δανίας), έλαβαν την απάντηση από χειλέων Πρωθυπουργού Γροιλανδίας ότι πρόκειται για μια φτωχή χώρα, η οποία χρειάζεται απεγνωσμένα επενδύσεις –  απ’ όπου αυτές προταθούν! (Ίσως σας θυμίζει αυτή η κατάσταση «κάτι» από την Ελληνική εμπειρία με Cosco και Πειραιά, που οι Ευρωπαίοι απαιτούσαν μεν να πουληθεί ως λιμάνι, αλλά μόνη πειστική πρόταση από Κινέζους).

Ενώ λοιπόν ο υιός Τραμπ κάνει φωτογραφικό σαφάρι στην Γροιλανδία και μαζεύει ψήφους αυριανού δημοψηφίσματος  – πράγματι, η Γροιλανδία, από το 2009 και με την Πράξη αυτονόμησής της, έχει την δυνατότητα να αποσχισθεί πλήρως από την Δανία (με δημοψήφισμα: you know/«δημοψήφισμα»;) – η υπορρέουσα αβουλία της Ευρώπης είναι εκείνη που οδήγησε τα πράγματα. Όπως συνέβη και με την Ισλανδία, άλλωστε, κοιτάξτε τον πλήρη χάρτη του Βόρειου Ατλαντικού/της Αρκτικής! Η οποία Ισλανδία επίσης κάπου εκεί γύρω στο 2009-10, πήγε να προσχωρήσει στην ΕΕ αλλ’ απωθήθηκε λόγω… δικαιωμάτων αλιείας, τα οποία η Ευρώπη δεν ήθελε να αποχωρισθεί.

Έτσι, λοιπόν, η Αρκτική αφέθηκε να γλιστρήσει προς γεωστρατηγική μεν παρουσία της Ρωσίας, προς γεωοικονομικό δε ενδιαφέρον της Κίνας.

Όσο για την υπερπροσεκτική (=διστακτική) φύση των σχέσεων Καναδά/ΕΕ, βιβλίο ολόκληρο θα μπορούσε να γραφτεί. Ανάλογο με το βιβλίο για το πώς ακριβώς διαμορφώθηκε το πλαίσιο ψηφιακής υπερρύθμισης από πλευράς ΕΕ, πλαίσιο που τώρα θα δούμε πώς θα λειτουργήσει με Ζουκερμπεργκ/Facebook να ευθυγραμμίζεται με Μασκ/Twitter, ήδη «Χ» και να ιππεύουν τα ψηλά άλογα της ελευθερίας του λόγου/της μη-λογοκρισίας. Και άντε μετά να επεξηγήσεις σε μια σαστισμένη κοινή γνώμη που βλέπει να επικρατεί η γλώσσα της ισχύος/ο νόμος του ισχυρού και διερωτάται πού βρίσκεται τελικά η Σωστή Πλευρά της Ιστορίας, πίσω από την οποία οχυρώνεσαι και είσαι ασφαλής.

(Μιλήσαμε για Αρκτική. Πιο κοντά μας, τα Δυτικά Βαλκάνια. Με αντίστοιχη Ευρωπαϊκή αβουλία/κοντόφθαλμη αυταρέσκεια δεν απωθούνται – μια προς Ρωσική, μια προς Τουρκική επιρροή;).