Όσο τα βλέμματα του κόσμου ήταν στραμμένα στη σαρωτική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στην Ουάσιγκτον, στο Βερολίνο εξελισσόταν μια πολιτική κρίση που οδήγησε στη διάλυση του συνασπισμού του Όλαφ Σολτς, μετά την αποπομπή του υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντερ, αρχηγού του κόμματος των Φιλελευθέρων που αποχώρησε από το κυβερνητικό σχήμα.

«Η Γερμανία δεν θα έχει λειτουργική κυβέρνηση όταν ο Ντόναλντ Τραμπ θα αναλάβει τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο, και για πολλούς μήνες μετά από αυτό» σχολιάζουν εύστοχα οι Times.

Έναυσμα για το «βρόμικο διαζύγιο», όπως το χαρακτήρισε ο γερμανικός τύπος, μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών, των Πρασίνων και των Φιλελευθέρων του Λίντνερ υπήρξε η διαφωνία σχετικά με το αν θα έπρεπε να ανασταλούν οι δημοσιονομικοί κανόνες για να συνεχιστεί η στήριξη της Ουκρανίας. Ο Σολτς διέταξε τον Λίντνερ να κηρύξει κατάσταση δημοσιονομικής έκτακτης ανάγκης για να χρηματοδοτήσει το Κίεβο και να αυξήσει τον αμυντικό προϋπολογισμό. Ο Λίντνερ αρνήθηκε και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

«Εκβιασμός από τον Λίντνερ»

Η Süddeutsche Zeitung και άλλες γερμανικές εφημερίδες επιρρίπτουν περισσότερες ευθύνες στον πρώην υπουργό Οικονομικών. «Ο πρόεδρος του FDP προκάλεσε το τέλος μίας συγκυβέρνησης, που είχε ξεκινήσει με τόσες ελπίδες. Στο τελεσιγραφικό του αίτημα για “στροφή στην οικονομία” δεν θα μπορούσαν να συναινέσουν οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) και οι Πράσινοι. Το ήξερε αυτό ο Λίντνερ. Ο εκβιασμός του θα οδηγούσε σε διάλυση της κυβέρνησης, εκτός αν υποχωρούσε. Μπορεί βέβαια να έχει δίκιο σε πολλά σημεία της ανάλυσής του. Αλλά όταν ένας υπουργός Οικονομικών συνδιαμορφώνει την οικονομική πολιτική μίας κυβέρνησης επί τρία χρόνια και ξαφνικά απαιτεί στροφή 180 μοιρών, είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι έχει και άλλα κίνητρα».

Εν τω μεταξύ, είναι ακριβώς ο κλάδος της οικονομία της Γερμανίας που απειλείται περισσότερο από την επανεκλογή Τραμπ, ο οποίος ετοιμάζεται να θέσει δασμούς 10% με 20% σε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα που, σε μεγάλο βαθμό, εξάγονται από τη Γερμανία. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας, και το 9,9% των εξαγωγών της καταλήγει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Πιέζει ο Μερτς

Με φόντο την κατάρρευση, ο Σολτς συναντήθηκε διαδοχικά με τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Φρίντριχ Μέρτς, τον οποίον χρειάζεται για να ψηφιστούν μία σειρά κρίσιμων νομοσχεδίων πριν τις γιορτές, και τον Γερμανό πρόεδρο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ. Και οι δύο συναντήσεις απέβησαν άκαρπες, αλλά ο Σολτς επιμένει πως θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης αργότερα, στα μέσα Ιανουαρίου, για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στα τέλη Μαρτίου.

Ο Μερτς, όμως, επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών είναι ανένδοτος και απαιτεί από τον Σολτς να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης άμεσα, ώστε να γίνουν νωρίτερα οι εκλογές. Αυτός είναι και ο όρος που θέτει για να στηρίξει τα νομοσχέδια που θέλει να περάσει ο Σολτς.

Ο Γερμανός καγκελάριος βρίσκεται έτσι εγκλωβισμένος σε ένα αδιέξοδο χωρίς προφανή λύση, ενώ δέχεται πιέσεις για την οικονομία και το μεταναστευτικό. Καθώς πρώτο κόμμα παραμένουν με διαφορά Χριστιανοδημοκράτες, πολλοί προεξοφλούν πως ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας θα είναι ο Μερτς, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές.