Αυτάρεσκα περιχαρακωμένοι στις (σημαντικές: κανείς δεν το αρνείται) προκλήσεις που θυμίζουν φορές-φορές αδιέξοδα της Δύσης μας, από την τιτανομαχία γερόντων «που και οι δυό τους ονειρεύονται, να πεθάνουν στον Λευκό Οίκο» στις ΗΠΑ μέχρι τους ισορροπισμούς για τα πόστα και κάποιες πολιτικές στην ΕΕ και στο «πολιτικό εργαστήρι» που θεωρείται η Γαλλία με τον Μακρόν να φαντασιώνεται ότι είναι οδηγός της Ιστορίας (η οποία όμως «στρίβει αλλιώς»), δύσκολα θα εντοπίζαμε στα ραντάρ μας την Τρίτη Ολομέλεια της 20^ης Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. Που πλησιάζει: 15-18 Ιουλίου.

Μαντεύουμε νέα, σοβαρότερη απορία του αναγνώστη: «τι είναι αυτά τα περίεργα και μακρινά και… κομμουνιστικά;». Ήδη η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΚ, προετοιμάζοντας προ καιρού την εν λόγω Τρίτη Ολομέλεια «παρέπεμπε στην αντίστοιχη της 18^ης Κ.Ε., εκείνη που (το 2013) είχε επικεντρωθεί (προσδεθείτε!) στον «αποφασιστικό ρόλο της αγοράς». Για τους φίλους της ιστορικής εξέλιξης, στην αντίστοιχη 11^ης (1978) η κωδική αναφορά ήταν σε «μεταρρύθμιση και άνοιγμα», ενώ στην 14^η (2008) η αναφορά ήταν στην «σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς» [Επειδή εμείς στην Δύση προσωποποιούμε, στην 18^η Κ.Ε. είμαστε ήδη στον αστερισμό Σι Τζινπινγκ, στην 14^η είμασταν με Ζιανγκ Ζεμίν/Χου Τσιντάο, ενώ στην 11^η με Χούα Γκουοφένγκκαι με Ντένγκ Χσιάοπινγκ στο φόντο. Το valsehesitation του ανοίγματος της Κινεζικής οικονομίας, με άλλα λόγια! Α, ναι, η Κίνα εντάσσεται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου το 2001]. Κατά τα άλλα, η δεκαετία του ΄80 είχε βρει την Κινεζική οικονομία στο 20% της Αμερικανικής. Η τωρινή δεκαετία, την έχει πάνω από 70% – χωρίς να προχωρούμε στους περίπλοκους υπολογισμούς βάσει αγοραστικής δύναμης. Στόχος ρυθμού ανάπτυξης για φέτος 5%, έναντι 2,5% στις ΗΠΑ και 0,8% στην Ευρωζώνη.

Η αποκρυπτογράφηση του τι θα φέρει στο προσκήνιο η στόχευση – από την 3^η Ολομέλεια της 20^ης Κ.Ε. – της «Ανάπτυξης Υψηλής Ποιότητας», που δείχνει να επιλέγεται ως κωδική ονομασία από την Κινεζική ηγεσία αυτήν την φορά, δεν είναι κάτι το θεωρητικό. Το αντίθετο μάλιστα. Η ίδια η Κινεζική οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με προβλήματα, και τούτο παρά την σταδιακή ανάκαμψή της μετά την λήξη των ακραίων lock-down της πανδημίας. Με τον κατασκευαστικό/οικιστικό τομέα να βρίσκεται σε ανοιχτή κρίση και τον χρηματοπιστωτικό σε διακινδύνευση. Με τις σχέσεις με το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα «στην κόψη», με καταγραφόμενο αντιντάμπινγκ στα ηλεκτρικά της αυτοκίνητα σε Ευρώπη και ΗΠΑ, με συγκαλυμμένες κυρώσεις δια της επίκλησης «στρατηγικών κλάδων» που πρέπει να προστατευθούν. Με την προσπάθεια απώθησης Κινεζικών σχεδίων διεθνούς εμβέλειας, όπως το OBOR/Νέος Δρόμος του Μεταξιού…

Έγραφε στην «Λαϊκή Ημερησία» ο Χαν Ουένχσου – υπουργός, αναπληρωτής διευθυντής της Κεντρικής Επιτροπής για την Οικονομία και τα Χρηματοπιστωτικά – ότι η υψηλής ποιότητας ανάπτυξη θα είναι εκείνη «όπου [πέρα από το λαϊκό αίτημα για καλύτερη ζωή] ενσωματώνονται νέες αναπτυξιακές προσεγγίσεις, όπου η καινοτομία θεωρείται βασική κινητήρια δύναμη, όπου ο συντονισμός θα αποτελεί ενδογενές χαρακτηριστικό, όπου η πράσινη λογική θα αποτελέσει καθολική προσέγγιση, όπως το άνοιγμα της οικονομίας θα καταστεί μονόδρομος και το να μοιράζεσαι θα καταστεί θεμελιώδης στόχος». Αν κανείς άφηνε έξω την καταληπτική παρατήρηση – εκείνη δηλαδή που έχει να κάνει με την μοιρασιά και την έντονη κοινωνική/σοσιαλιστική χροιά της – η παραπάνω περιγραφή έχει έντονη μεταρρυθμιστική χροιά. Θα μπορούσε να την έχει διαβάσει/ακούσει μια τέτοια προσέγγιση σε φόρουμ Βρυξελλών – αν μη και κάτι από Νταβός!…

Και μάλιστα η εξειδίκευση των στόχων πηγαίνει την συζήτηση ακόμη παραπέρα:

• Βαθύτερη μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος και της προώθησης μηχανισμών επιστημονικής έρευνας και τεχνολογίας
• Ενίσχυση της καινοτομίας και επιτάχυνση στην διαμόρφωση μιας «σύγχρονης βιομηχανικής δομής»
• Εκ βάθρων αναδιάρθρωση των αγροτικών και περιφερειακών παρεμβάσεων, με νέες προσεγγίσεις συνεργασίας αστικών περιοχών και επαρχίας
• Εμβάθυνση του συστήματος «οικολογικού πολιτισμού», με πράσινη ανάπτυξη και με προώθηση χαμηλού ανθρακικού αποτυπώματος, «ώστε να καταστεί βασικό θεμέλιο και μελλοντικό πλεονέκτημα του εκσυγχρονισμού της χώρας
• Βελτίωση του συστήματος ανοίγματος της οικονομίας με προώθηση της ανάπτυξης μέσω [διεθνούς] ανοίγματος, με άμβλυνση των διαφορών μεταξύ κυκλοφορίας [προϊόντων και υπηρεσιών] στην εγχώρια και την διεθνή αγορά

Σταματούμε εδώ αυτήν την απαρίθμηση, που δείχνει ότι η Κινεζική ηγεσία «βλέπει» το μέγεθος των προκλήσεων μιας ανάπτυξης που θα στηρίζεται όλο και περισσότερο σε καινοτομία και υψηλή παραγωγικότητα . Με άλλα λόγια, έμφαση στην εσωτερική ισορροπία, αλλά με συνειδητοποίηση ότι δεν νοείται να χαθεί το διεθνές άνοιγμα της οικονομίας. Αλλά δεν παραλείπεται και η επισήμανση ότι χρειάζεται «να σφυρηλατηθούν πολιτικές συμφωνίες και συμβιβασμοί, στοιχεία αναγκαία για την ενσωμάτωση και ταχεία προώθηση μεταρρυθμίσεων αυτού του τύπου».

Αυτή είναι παραδοσιακά, η λειτουργία της Τρίτης Ολομέλειας , ιδίως ενόψει των «ισχυρών αντίθετων ανέμων» που θα έχει να αντιμετωπίσει εφεξής η Κίνα. Αλλά – θα προσθέσουμε, κοιτάζοντας από Ευρωπαϊκή οπτική γωνία τον παγκόσμιο ρόλο του Μέσου Βασιλείου – και το διεθνές σύστημα, του οποίου η Κίνα αποτελεί  πλέον κομβικό στοιχείο.

Χρειάζεται, αντί των υπεραπλουστεύσεων μιας λογικής «the West vs the Rest», να παρακολουθεί κανείς από κοντά τις Κινεζικές εξελίξεις. Με μετριοπάθεια και σε λογική «υπεύθυνης κατανάλωσης» της πληροφόρησης.