Ήταν φθινόπωρο του 2019, όταν ο – τότε ακόμη σε φάση ανόδου/ακμής – Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν προειδοποίησε, στα πλαίσια συνέντευξής του στον ECONOMIST – ότι το ΝΑΤΟ κινδύνευε να αποδειχθεί «εγκεφαλικά νεκρό». και ότι το άρθρο 5 του ΒορειοΑτλαντικού Συμφώνου που προβλέπει την αυτόματη, αμοιβαία αμυντική συνδρομή ήταν «άγνωστο τι θα σημαίνει αύριο». Τα σχόλια αυτά εντάσσονταν στις προσπάθειες Μακρόν για προώθηση κάποιου είδους «στρατηγικής αυτονομίας» της Ευρώπης/της ΕΕ. Αιτία: η διαφαινόμενη τάση του – τότε – Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να αποστασιοποιηθεί (ο ίδιος και η χώρα του) από την καίρια εγγυητική λειτουργία του ΝΑΤΟ.

Πέρασε κάποιος καιρός, και τα ηνία στις ΗΠΑ πέρασαν στον Τζο Μπάϊντεν. Κυρίως όμως φθάσαμε στις αρχές του 2022 και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έκανε μεγάλο μέρος της Ευρώπης να θυμηθεί ότι – σε τελευταία ανάλυση, αλλά και … άμεσα – εκείνο που βρίσκεται ανάμεσα στον Ρωσικό γεωπολιτικό αναθεωρητισμό και την ίδια την Ευρώπη ήταν, ακριβώς, η ελπιζόμενη ΝΑΤΟϊκή ασπίδα. Ακολούθησε η διεύρυνση της Ατλαντικής Συμμαχίας με Φινλανδία και (μετ’ εμποδίων) Σουηδία. η ίδια η Γερμανία αποφάσισε να επανεξοπλισθεί εκεί που δίσταζε να πλησιάσει τον (ΝΑΤΟϊκό) στόχο 2% του ΑΕΠ σε αμυντικές δαπάνες. στο επίκεντρο όλων των συζητήσεων και πολλών σχεδιασμών ο καημένος ο Μακρόν είχε ούτως ή άλλως περάσει σε φάση έκλειψης- ήδη πάντως κατέληγε να ηχεί ξεπερασμένος αν μη γραφικός, με τα περί «εγκεφαλικά νεκρού» ΝΑΤΟ. Οπότε…

…Οπότε, και ενώ ήδη η προοπτική επανεκλογής Τραμπ στην Προεδρία των ΗΠΑ επανέφερε στην μνήμη του ιερατείου των Βρυξελλών (Τιερρύ Μπρετόν, Ούρσουλας φον ντερ Λάϊεν) ότι ο ιδιος εκείνος Τραμπ τους είχε πει στο Νταβός «θα φύγουμε από το ΝΑΤΟ, θα το εγκαταλείψουμε», εγκαλώντας τους Ευρωπαίους ότι «χρωστούν 400 δις δολάρια, γιατί δεν πλήρωσαν οι Γερμανοί όσα χρωστούσαν για την άμυνά τους», μας προέκυψε ευθεία βολή Τραμπ στα πλαίσια της τωρινής του προεκλογικής εκστρατείας.

Τώρα, πλέον, όχι μόνο επιβεβαίωσε ότι δεν θα προστάτευε – δηλαδή δεν θα προστάτευαν οι ΗΠΑ, δια της ρήτρας του Άρθρου 5 του ΝΑΤΟ – μια Ευρωπαϊκή χώρα που «θα καθυστερούσε τις πληρωμές της» αλλά και ότι «θα τους ενθάρρυνε [τους Ρώσους] να κάνουν ό,τι θα επιθυμούσαν».

Η παγωμάρα στην Ευρώπη υπήρξε εκκωφαντική. Ο (νυν) Λευκός Οίκος, αφού συνήλθε από το σοκ, έβγαλε ανακοίνωση που απεκάλεσε τις δηλώσεις Τραμπ «φοβερές/appalling και σαλεμένες/unhinged». Όμως, όλο και κάποιοι θυμήθηκαν τον καημένο τον Εμμ. Μακρόν και τα περί «εγκεφαλικά νεκρού» ΝΑΤΟ. Το οποίο κινδυνεύει να αποδειχθεί «δολοφονημένο».

[Μαζί με τους μεγάλους και την βίαιη προσγείωση των δικών τους βεβαιοτήτων, ας προσέχουμε λιγάκι και εμείς οι – όπως και να το κάνουμε! – μικρότεροι τις δικές μας βεβαιότητες και τους σχεδιασμούς. Σοφά πράττων, μάλλον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδιπλώθηκε και πήγε να υπεκφύγει στο (τωρινό) Νταβός όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο επανεκλογής Τραμπ, και κατέληξε στο σεμνοπρεπές «Εμείς στην Ευρώπη θα συνεργασθούμε με όποιον εκλέξει ο Αμερικανικός λαός για Πρόεδρο. Στους πολίτες, δεν αρέσουν τα κηρύγματα». Όντως].