Σε πενήντα χώρες είναι προγραμματισμένο να γίνουν εκλογές το 2024, αλλά ελάχιστες θεωρούνται εξίσου σημαντικές και κρίσιμες σε διεθνή κλίμακα, με τις κάλπες που ανοίγουν το ερχόμενο Σάββατο στην Ταϊβάν.

Η Κίνα διεκδικεί διαχρονικά και ανοικτά την ενοποίηση, λέξη που χρησιμοποιεί αντί του ακριβέστερου όρου της προσάρτησης. Την ίδια ώρα, η πλειοψηφία των πολιτών στην Ταϊβάν δεν θέλει επ ουδενί να ελέγχεται από την Κίνα, αλλά το Πεκίνο διά στόματος Σι Τζιπίνγκ διαμηνύει πως «η επανένωση με τη μητέρα πατρίδα είναι ιστορικά αναπόφευκτη».

Οι ΗΠΑ, έχοντας εγκαταλείψει από καιρό την στρατηγική ασάφεια στην περιοχή, αποτελούν τον βασικό προμηθευτή της Ταϊβάν εξοπλιστικά και ο Αμερικανός πρόεδρος τζο Μπάιντεν έχει αναφέρει στο παρελθόν ότι οι ΗΠΑ θα υπερασπιστούν την Ταϊβάν σε περίπτωση που η Κίνα περάσει από τα γυμνάσια επίδειξης δύναμης στην εισβολή. Η τύχη του νησιού είναι μία από τις μεγαλύτερες αιτίες έντασης των δύο «γιγάντων» και το αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την αντίδραση της Κίνας σε αυτό θα κρίνει πολλά, έξω από τα στενά γεωγραφικά όρια της Ταϊβάν, αφού το Πεκίνο θέλει πάση θυσία να αποτρέψει μία επανεκλογή του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος (DPP) που, όντας εξωστρεφές, ενισχύσει τους δεσμούς όχι μόνο με τη Δύση αλλά και με την Ιαπωνία.

Η πρόεδρος Τσάι Ινγκ Γουέν συμπληρώνει οκτώ χρόνια στον θώκο και δεν μπορεί να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα. Προβάδισμα, δημοσκοπικά έχει ο αντιπρόεδρος του DPP, ο Λάι Τσινγκ Tε που θεωρείται πως θα εξακολουθήσει, αν εκλεγεί, στην γραμμή της de facto κυριαρχίας της Ταϊβάν. Το Πεκίνο τον αποκαλεί «καταστροφέα της ειρήνης».

Ο μεγαλύτερος αντίπαλος του Λάι θεωρείται ο Χου Γιου Ιχ, του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ταϊβάν, του Kuomintang (KMT) που, παραδοσιακά, τάσσεται υπέρ των στενότερων δεσμών με την Κίνα.

Όσο για τον τρίτο διεκδικητή, αυτός δεν είναι άλλος από τον δημοφιλέστατο πρώην δήμαρχο της Ταϊπέι, τον Κο Γουέν Ζε με το Λαϊκό Κόμμα της Ταϊβάν (TPP) που ιδρύθηκε το 2019 και θεωρείται αουτσάιντερ αλλά φαίνεται πως έχει μεγάλη απήχηση στις μικρότερες ηλικίες που έχουν απογοητευτεί από τον παγιωμένο δικομματισμό στην Ταϊβάν. Ο Ko προωθεί τη φιλοσοφία της «μέσης οδού», κατηγορώντας το DPP για υπερβολική επιθετικότητα απέναντι στην Κίνα και το KMT για αδικαιολόγητη «ευαισθησία».

Την επομένη της εκλογής της Τσάι Ινγκ Γουέν πριν οκτώ χρόνια, το Πεκίνο «έβαλε στην κατάψυξη» τις διπλωματικές σχέσεις, εξασκώντας έμμεση στρατιωτική πίεση στη χώρα, κάτι που δεν βοήθησε το Πεκίνο να κερδίσει την εμπιστοσύνη των κατοίκων του νησιού: κάτω από το 3% των πολιτών συστήνονται πλέον ως Κινέζοι και λιγότεροι από το 10% τάσσονται υπέρ της ενοποίησης με την Κίνα.

Η κάλπη θα κρίνει το μέλλον μιας περιοχής που ξεπερνά κατά πολύ σε όρια και συσχετισμούς τις ακτές του νησιού και αξιωματούχοι της Ταϊβάν εκφράζουν δημοσίως τον φόβο κινεζικής παρέμβασης στις εκλογές. Στη συνάντησή τους τον Νοέμβριο στο Σαν Φρανσίσκο, ο Τζο Μπάιντεν προειδοποίησε χωρίς περιστροφές τον Σι Τζινπινγκ να μην παρέμβει στην εκλογή διαδικασία. Ήταν μετά το πέρας εκείνου του τετ α τετ κορυφής που ο Αμερικανός πρόεδρος είχε χαρακτηρίσει δημοσίως τον συνομιλητή του δικτάτορα…