Τα τελευταία 24ωρα, οι χιλιάδες κάτοικοι του Λιούστον, στο Μέιν των ΗΠΑ, δεν είναι ασφαλείς. Οι αρχές έχουν ζητήσει από τους πολίτες να αποφεύγουν τους δημόσιους χώρους και να αναζητήσουν καταφύγιο. Σε λόκνταουν έχει τεθεί και η γειτονική πόλη Όμπερν, για όσο ο 40χρονος Ρόμπερτ Καρντ παραμένει ασύλληπτος, οπλισμένος και επικίνδυνος, επιλέγοντας τα θύματά του στα «τυφλά», σε ακτίνα δεκάδων χιλιομέτρων.

Το απόγευμα της Τετάρτης, ο έφεδρος του αμερικανικού στρατού εισέβαλε στον χώρο αναψυχής “Just-In-Time”, στις 19:00 ακριβώς, και δολοφόνησε εν ψυχρώ επτά θαμώνες που έπαιζαν μπόουλινγκ. Την ίδια ώρα, πελάτες στο κοντινό μπαρ – ρέστοραν Schemengees έπιναν αμέριμνοι το ποτό τους, αλλά λίγα λεπτά αργότερα οχτώ από αυτούς θα έπεφταν επίσης νεκροί από σφαίρες του Καρντ. Δεκαοχτώ άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί, μέχρι στιγμής, ενώ άλλοι 13 είναι – mutatis mutandis –  πιο τυχεροί αφού δέχθηκαν σφαίρες σε μη ζωτικά σημεία και το όνομά τους μπήκε στη λίστα των τραυματιών.

Εξαιτίας της υπερατλαντικής απόστασης που μας χωρίζει από το Ελ Ντοράντο της οπλοκατοχής, αρκετοί ενδεχομένως διατηρούν την εντύπωση πως τέτοια mass shootings (i.e. περιστατικά «μαζικών πυροβολισμών» με τέσσερις ή περισσότερους νεκρούς ή τραυματίες) είναι σπάνια και πως τα θύματα ακόμα και μεμονωμένων περιστατικών «στη γη των ελεύθερων και την πατρίδα των γενναίων», δεν ξεπερνούν τις μερικές εκατοντάδες ετησίως.

Στην πραγματικότητα όμως, πάνω από 20.000 άτομα σκοτώνονται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ σε περιστατικά ένοπλης βίας (μέσος όρος της τελευταίας τριετίας, αναλυτικά στοιχεία στα Gun Violence Archives).

Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε το καλοκαίρι στο επιστημονικό περιοδικό JAMA, καταγράφονταν συνολικά 4.011 mass shooting σε αμερικανικό έδαφος από το 2014 έως το 2022, δηλαδή παραπάνω από ένα περιστατικό μαζικών πυροβολισμών την ημέρα. Στην πλειονότητά τους, οι δράστες είναι λευκοί, μεσήλικες άνδρες με εύκολη πρόσβαση σε όπλα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τάσεις αυτοκτονίας.  

Στη χώρα όπου μπορείς να αγοράσεις το πρώτο σου όπλο στα δεκαοχτώ, αλλά να πιεις μπίρα στα είκοσι ένα, είναι μάλλον φυσικό να καταγράφεται η υψηλότερη κατά κεφαλήν οπλοκατοχή στον κόσμο, με 120,5 πυροβόλα όπλα ανά 100 κατοίκους. Δεύτερη στη λίστα είναι η εμπόλεμη Υεμένη, όπου μαίνεται εμφύλιος από το 2014, με 52,8 πυροβόλα όπλα ανά 100 άτομα (στοιχεία Small Arms Survey, 2018). Έβδομη στη λίστα είναι η γειτονική μας Κύπρος, με 34 όπλα ανά 100 κατοίκους, πίσω από χώρες όπως η Σερβία και ο Καναδάς. Ο Λίβανος είναι ένατος.

Η στατιστική πρωτοκαθεδρία της Αμερικής στην οπλοκατοχή δεν πρέπει να θεωρηθεί τυχαία και δικαίως αποδίδεται στο, με κυνικούς όρους, υποδειγματικό λόμπινγκ της N.R.A (Εθνικής Ένωσης για τα Όπλα) σε βάθος δεκαετιών. «Μιλάμε για ανθρώπους σε στρατηγικές θέσεις που μπορούν να κάνουν τα πράγματα να συμβούν», σχολίαζε το 1999 χρόνια στέλεχος της N.R.A σε συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, αμέσως μετά την καταψήφιση ενός νομοσχεδίου για περιορισμούς στην οπλοκατοχή, που είχε προταθεί με φόντο τη σφαγή ανηλίκων στο λύκειο Κολουμπάιν.

Τα τελευταία 50 χρόνια, τουλάχιστον εννέα γερουσιαστές και βουλευτές, Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί, έχουν υπηρετήσει παράλληλα το διοικητικό συμβούλιο της N.R.A. ενισχύοντας θεσμικά το δικαίωμα της αγοράς όπλων από το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς. Κάποια σχολεία στις ΗΠΑ λαμβάνουν πλέον μέτρα σουρεαλιστικά, όπως υποχρεωτικά διαφανή σακίδια στο Φλιντ του Μίσιγκαν για όλους τους μαθητές από το νηπιαγωγείο έως το γυμνάσιο.

Μόλις αυτά τα παιδιά αποφοιτήσουν από το λύκειο θα μπορούν να αγοράσουν ένα αδιαφανές σακίδιο και το δικό τους όπλο.