Πόσο συνδεδεμένοι αισθάνονται οι κάτοικοι κάθε χώρας με τους υπόλοιπους λαούς; Σε τι βαθμό επιθυμούν οι χώρες τους να εμπλέκονται στις διεθνείς υποθέσεις; Πώς σχετίζονται οι εμπειρίες των ανθρώπων, τα ταξίδια και τα συναισθήματά τους με τις απόψεις τους για τον κόσμο;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που διερεύνησε το Pew Center Research με παράλληλες σφυγμομετρήσεις σχεδόν 31.000 ανθρώπων σε 24 χώρες και, όπως διαπιστώθηκε, παρότι οι περισσότεροι δηλώνουν πως αισθάνονται εγγύτητα με τους ομοεθνείς τους και τις τοπικές τους κοινότητες, εμφανίζονται διχασμένοι σχετικά με τους ανθρώπους στον υπόλοιπο πλανήτη.

Περίπου 50% δηλώνει ότι αισθάνεται «πολύ κοντά» ή σε ένα βαθμό «κοντά» στους υπόλοιπους κατοίκους του κόσμου, αλλά το 46% παρουσιάζεται «αποσυνδεδεμένο». Το αίσθημα «διεθνούς εγγύτητας» είναι πιο συνηθισμένο στην Ευρώπη από ό,τι σε άλλες περιοχές. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μόνο το 35% έχει την ίδια άποψη στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ακόμη μικρότερο είναι το ποσοστό σε Αργεντινή, Ινδονησία και Ισραήλ.

Όσον αφορά την εμπλοκή και τη συνεργασία με άλλα έθνη, οι απόψεις παρουσιάζουν μεγάλη διασπορά, αλλά, κατά μέσο όρο, το 55% θέλει από τη χώρα του να δίνει λιγότερη προσοχή στα προβλήματα άλλων χωρών και να επικεντρώνεται στα προβλήματα στο εσωτερικό. Αντίθετα, περίπου το 43% πιστεύει ότι είναι καλύτερο για το μέλλον κάθε χώρας να συμμετέχει ενεργά στις διεθνείς υποθέσεις.

ΑΕΠ και ταξίδια

Η τάση των ανθρώπων για μακρινά ταξίδια και οι εμπειρίες τους ποικίλλουν μεταξύ των χωρών που εστίασε η μελέτη, και όπως φαίνεται συσχετίζεται με το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν. Για παράδειγμα στην Ολλανδία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, περισσότεροι από τέσσερις στους δέκα έχουν ταξιδέψει σε 10 ή περισσότερες χώρες, περίπου τρεις στους τέσσερις Αμερικανούς έχουν ταξιδέψει στο εξωτερικό τουλάχιστον μία φορά και μόνο το 11% έχει πάει σε 10 ή περισσότερα έθνη.

Στα έθνη μικρότερων ΑΕΠ στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Ασία, οι περισσότεροι απαντούν πως δεν έχουν εγκαταλείψει ποτέ τη χώρα τους, ενώ δηλώνουν πως ευχαρίστως θα το έκαναν αν είχαν την ευκαιρία.

Τα ταξίδια, το αίσθημα διασύνδεσης με ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και οι απόψεις σχετικά με το ρόλο που πρέπει να έχει κάθε χώρα στις παγκόσμιες υποθέσεις είναι συχνά αλληλένδετες πτυχές μιας προσωπικότητας, όπως διαπίστωσε η έρευνά. Οι «ταξιδιώτες του κόσμου» είναι πιο πιθανό να δηλώσουν ότι νιώθουν μεγαλύτερη εγγύτητα με τους κατοίκους άλλων κρατών, και φυσικά πιστεύουν ότι οι χώρες τους θα πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στην παγκόσμια «σκηνή».

Αίσθημα διασύνδεσης

Το 83% των ερωτηθέντων σε 24 χώρες δηλώνει ότι αισθάνεται κοντά με τους ανθρώπους στη χώρα του. Το 78% αισθάνεται κοντά σε ανθρώπους της τοπικής τους κοινότητας, ενώ το 21% δεν αισθάνεται έτσι.

Οι απόψεις για την παγκόσμια διασύνδεση είναι ανάμεικτες: οι περισσότεροι στην Ευρώπη αισθάνονται κοντά σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αλλά η άποψη αυτή είναι λιγότερο διαδεδομένη σε άλλες περιοχές που συμμετείχαν στην έρευνα. Περίπου οι μισοί ή και περισσότεροι αισθάνονται «διασυνδεδεμένοι» στα 10 ευρωπαϊκά κράτη που απασχόλησαν την έρευνα. Αντίστοιχη είναι η εικόνα και σε Καναδά, Ινδία, Ιαπωνία και Κένυα. Μόνο το ένα τρίτο όμως αισθάνεται διεθνικά συνδεδεμένο σε ΗΠΑ, Ισραήλ, Αργεντινή και Ινδονησία.

Εμπλοκή στις διεθνείς εξελίξεις

Η επικρατούσα άποψη στα περισσότερα έθνη που συμμετείχαν στην έρευνα είναι ότι η κάθε χώρα πρέπει να επικεντρωθεί στα προβλήματα στο εσωτερικό της: Περίπου το 55% σε 24 χώρες εκφράζει αυτή την άποψη. Οι κάτοικοι της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής είναι ιδιαίτερα πιθανό να εκφράσουν αυτή τη γνώμη. Αλλά σε έξι έθνη, τουλάχιστον οι μισοί λένε ότι είναι καλύτερο για τις χώρες τους να δραστηριοποιούνται ενεργά στις παγκόσμιες υποθέσεις – σε Αυστραλία, Γερμανία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο. Το ποσοστό των Αμερικανών που πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να έχουν ενεργό συμμετοχή παγκόσμιες υποθέσεις έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Μόλις το 43% έχει αυτή την άποψη σήμερα, σε σύγκριση με το 53% τον Σεπτέμβριο του 2019.

Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν επίσης αν η χώρα τους θα πρέπει να ακολουθεί τα δικά της συμφέροντα, ακόμη και όταν άλλες χώρες διαφωνούν έντονα, ή να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα άλλων χωρών, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται συμβιβασμούς. Το 49% απαντά ότι η χώρα τους θα πρέπει να ενδιαφέρεται μόνο για τα δικά της συμφέροντα, ενώ το 47% λέει ότι θα πρέπει κάθε κράτος να λαμβάνει υπόψη και τα συμφέροντα των υπολοίπων. Οι χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής που συμμετείχαν στη μελέτη είναι ιδιαίτερα πιθανό να προτιμούν την επιδίωξη των δικών τους συμφερόντων σε σύγκριση με άλλες περιοχές.

Ταξίδια

Οι κάτοικοι των ευρωπαϊκών κρατών ταξιδεύουν περισσότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Τα σχετικά υψηλά εισοδήματα, οι πολλές γειτονικές χώρες και το δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης εντός ΕΕ, παίζουν ρόλο. Οι Αυστραλοί και οι Καναδοί είναι επίσης πιο πιθανό από τους άλλους να έχουν ταξιδέψει σε τουλάχιστον μία χώρα εκτός της χώρας τους.

Το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μιας χώρας συνδέεται στενά με το ποσοστό του πληθυσμού που έχει ταξιδέψει στο εξωτερικό. Τα ταξίδια συνδέονται επίσης με τις απόψεις και τα συναισθήματα για την παγκόσμια διασύνδεση. Όσοι έχουν ταξιδέψει στο εξωτερικό είναι πιο πιθανό να αισθάνονται συνδεδεμένοι με ανθρώπους στον υπόλοιπο κόσμο, να πιστεύουν ότι η χώρα τους πρέπει να παραμένει ενεργή στις παγκόσμιες υποθέσεις και να ζητούν από το κράτος τους να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα και άλλων εθνών, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται συμβιβασμούς.

Ιδεολογία και διασύνδεση

Σε πολλά έθνη, οι άνθρωποι που εφάπτονται ιδεολογικά στην αριστερά τείνουν να υποστηρίζουν ότι η χώρα τους πρέπει να είναι ενεργή στις παγκόσμιες υποθέσεις. Οι αριστεροί τείνουν επίσης να πιστεύουν ότι η χώρα τους πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα άλλων εθνών. Σύμφωνα με την έρευνα, η ιδεολογία συνδέεται επίσης με το αίσθημα πολυεθνικής εγγύτητας. Σε αρκετά έθνη, οι ερωτηθέντες που ανήκουν στην αριστερά είναι πιο πιθανό να αισθάνονται «κοντά» σε κατοίκους άλλων κρατών. Το αντίθετο ισχύει για το αίσθημα εγγύτητας με ομοεθνείς: εκεί το αίσθημα αυτό παρουσιάζεται πιο συχνό σε όσους ανήκουν ιδεολογικά στην δεξιά.