Τουλάχιστον 3 χαρακτήρες

ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΖΗΤΑΜΕ ΠΡΟΑΓΩΓΗ

Τα πιο συχνά λάθη που κάνουμε όταν ζητάμε προαγωγή
Φωτ. Tim Miroshnichenko / Pexels
Η τέχνη της διαπραγμάτευσης απαιτεί λεπτότητα και ενσυναίσθηση. Συμβουλές από έναν ειδικό.

Η τέχνη της διαπραγμάτευσης, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μία πολυπόθητη προαγωγή, απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και καλλιέργεια, χωρίς το αποτέλεσμα να είναι πάντοτε εγγυημένο.

Ο  Horacio Falcão, ειδικός στις διαπραγματεύσεις και καθηγητής στο INSEAD, εξηγεί πως η επιτυχία δεν έγκειται μόνο στην προετοιμασία επιχειρημάτων, αλλά κυρίως στη διαρκή προσωπική καλλιέργεια και εξέλιξη. Kαλός διαπραγματευτής, όπως λέει, είναι εκείνος που κατανοεί ότι η διαδικασία αυτή απαιτεί συναισθηματική ευφυΐα, υπομονή και ικανότητα ενσυναίσθησης.

Μιλώντας για τα πιο συχνά λάθη που κάνουμε, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο CNBC, τονίζει ότι μία από τις μεγαλύτερες παγίδες είναι η βιασύνη. Σύμφωνα με τον Falcão, πολλοί κάνουν το λάθος να περιμένουν την ετήσια αξιολόγηση για να ζητήσουν προαγωγή. Ωστόσο, η εμπιστοσύνη –η βάση κάθε επιτυχημένης διαπραγμάτευσης– χτίζεται σταδιακά. Αντί να περιορίζεται κανείς σε επίσημες συναντήσεις, η τακτική επικοινωνία με τον προϊστάμενο μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια πιο φυσική και αποτελεσματική συζήτηση. Ένας καφές, μια σύντομη συνάντηση ή η ανατροφοδότηση σε τακτά χρονικά διαστήματα είναι πολύτιμα εργαλεία για την οικοδόμηση μιας σχέσης που θα υποστηρίξει την επιθυμία για εξέλιξη.

Παράλληλα, είναι σημαντικό να εκφράζονται ξεκάθαρα οι στόχοι και οι φιλοδοξίες. Μια απλή δήλωση, όπως: «Είμαι ενθουσιασμένος και θέλω να εξελιχθώ γρήγορα. Είμαι πρόθυμος να δουλέψω σκληρά για να είμαι ο επόμενος υποψήφιος για προαγωγή», δείχνει την αποφασιστικότητα και τη δέσμευση που απαιτείται για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη του εργοδότη. Αυτός ο διάλογος, συνδυασμένος με την επίδειξη ικανοτήτων μέσα από συγκεκριμένα αποτελέσματα, αναδεικνύει τις όποιες ηγετικές δυνατότητες ενός ατόμου.

Μία διαπραγμάτευση μπορεί εύκολα να προκαλέσει άγχος. Συχνά, όταν οι λέξεις στερεύουν, είναι καλύτερο να σταματάμε και να θέτουμε ερωτήματα όπως «Τι θα κάνατε αν ήσασταν στη θέση μου;» που βοηθούν να γίνουν αντιληπτά τα βαθύτερα κίνητρα και οι προοπτικές της άλλης πλευράς.

Ένα ακόμη κοινό λάθος είναι η απόλυτη προσήλωση σε μια συγκεκριμένη ιδέα που μπορεί να έχει κάποιος για το τι σημαίνει επιτυχία. Όπως όμως τονίζει ο Falcão, η διαπραγμάτευση είναι μια ρευστή διαδικασία, όπου ξεδιπλώνεται η ανθρώπινη περιπλοκότητα. Δεν υπάρχουν απαραίτητα νικητές και ηττημένοι – μόνο μια νέα πραγματικότητα που δημιουργείται μέσα από την κατανόηση και τη συνεργασία. Το να ακούμε προσεκτικά, να δείχνουμε διάθεση προσαρμογής και να επιδιώκουμε μια «win-win» λύση είναι το κλειδί για την επιτυχία, ακόμα κι αν η λύση αυτή απέχει από τον αρχικό μας στόχο.

Η διαπραγμάτευση δεν είναι απλώς ένας επαγγελματικός διάλογος, αλλά μία ευκαιρία αυτογνωσίας και επικοινωνίας. Στο τέλος, η πραγματική επιτυχία ανήκει σε εκείνους που χτίζουν σχέσεις εμπιστοσύνης, δείχνουν υπομονή και κατανοούν ότι η μεγαλύτερη δύναμη κρύβεται στη συνεργασία και την κατανόηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ