Ο επανασχεδιασμός ενός εντύπου με 89 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στην κάλυψη και τον σχολιασμό οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων της ελληνικής πραγματικότητας –γιατί αυτό υπήρξε η Βιομηχανική Επιθεώρησις από το ξεκίνημά της το 1934 μέχρι τη σημερινή της παρουσία ως Οικονομική Επιθεώρηση− είναι ένα εγχείρημα απαιτητικό και συναρπαστικό.

Στόχο έχει να δώσει στον αναγνώστη την ευκαιρία να ανακαλύψει σε νέα βάση το έντυπο, το περιεχόμενο και τους στόχους του, ακολουθώντας το στη νέα του εποχή.

Ο επανασχεδιασμός της Οικονομικής Επιθεώρησης είχε να λάβει υπόψη του το διαχρονικό στίγμα του περιοδικού και να αντιληφθεί τόσο το κοινό, όσο και την οικονομική και κοινωνική συγκυρία της εποχής, που οδηγεί τη θεματολογία της έκδοσης και αξιώνει έτσι σχεδιαστική πειθαρχία.

Πώς όμως προσεγγίζεται εκ νέου η ταυτότητα ενός περιοδικού με τόσο βαθιά ιστορία;

Πώς μπορεί η ιστορία να οριστεί και να εμπνεύσει τη συνέχεια;

Κατά τους σχεδιαστές που ανέλαβαν αυτή την αποστολή, ο διάλογος με την ιστορία αναπτύσσεται μέσα από τη σύνδεση με το «πνεύμα» μιας εποχής, αντί της μίμησης της φόρμας και της εικόνας των πραγμάτων.

Από την εκκίνησή της, το 1934, η Βιομηχανική Επιθεώρησις παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από πλευράς τυπογραφίας, από τη χρήση πολλαπλών γραμματοσειρών μέχρι την έμφαση στην ανάδειξη του κειμένου/ περιεχομένου. Για την προσπάθεια επανασχεδιασμού, έγινε εκτεταμένη μελέτη του αρχείου, ιδίως των σημείων καμπής στη διαδρομή του περιοδικού. Το ίδιο ισχύει και για την επιλογή, σε παλιότερα τεύχη, να ενσωματώνονται εικαστικές καταθέσεις που οδηγούν συνειρμικά την προσέγγιση του κειμένου. Η νέα σχεδιαστική προσπάθεια επιδιώκει την αξιοποίηση όλου αυτού του παρελθόντος και τη μετεξέλιξή του σε σύγχρονη πρόταση προσέγγισης και ανάγνωσης αντίστοιχη της σημερινής εποχής.

Αυτός ήταν ο στόχος για τους creative directors Δημήτρη Κολιαδήμα και Δημήτρη Παπάζογλου οι οποίοι, μαζί με τον Βασίλη Μπαρτζώκα της Design Ambassador στην επιμέλεια, ανέλαβαν αυτό το απαιτητικό εγχείρημα. Σύμφωνα με τους ίδιους: «Ο νέος τρόπος προσέγγισης δεν αφορά μόνο την πρόταση καινούργιων μορφών περιεχομένου, αλλά αφήνει ανοιχτή τη διαπραγμάτευση των υφιστάμενων. Μας ενδιαφέρει η σημειολογία της εικόνας, την οποία χρησιμοποιούμε μεταφορικά και συμβολικά, εισάγοντας ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης στο αφήγημα, που προσφέρει σωστό ρυθμό, με άρσεις και υφέσεις. Φτιάχνουμε την έκδοση με ανάλυση του υφιστάμενου περιεχομένου, αφοσίωση και χρόνο».

Η προσέγγισή τους βασίστηκε σε μια εκτεταμένη μελέτη του παρελθόντος του εντύπου. «Αναζητήσαμε να μάθουμε, για παράδειγμα, ποια έτη μάς αφορούν στην ιστορία του περιοδικού, την επικαιρότητα του εκάστοτε σχεδιασμού, τη σχέση του εντύπου με τους ανθρώπους που επί χρόνια έζησαν δουλεύοντάς το. Κατόπιν, με την απόσταση που εμείς είχαμε από την έκδοση, ήρθαμε να προτείνουμε έναν διάλογο ο οποίος συνεχώς θα εξελίσσεται».

Παράλληλα, μεγάλη έμφαση δόθηκε στην αναζήτηση μιας ενιαίας ταυτότητας στην παρουσίαση διαγραμμάτων και αριθμών, καθώς και τη δημιουργία στάσεων που θα ξεκουράζουν από την ανάγνωση, χωρίς να τη διαταράσσουν. Ένα έντυπο σήμερα, κατά την εκτίμησή τους, θα πρέπει να επιτρέπει στον αναγνώστη να τριγυρίζει γύρω από τις τυπωμένες σελίδες, αφήνοντας πίσω του μερικές χωρίς ανάγνωση, αλλά ποτέ χωρίς να του κεντρίσει το ενδιαφέρον. Η αξία βεβαίως πάντα βρίσκεται στο περιεχόμενο, αλλά ο σχεδιασμός δεν μπορεί να είναι λειτουργικά επιτυχημένος αν αγνοεί την κουλτούρα της εποχής του.

Η Οικονομική Επιθεώρηση καλωσορίζει τη νέα αυτή σχεδιαστική προσπάθεια, με την προσδοκία ότι και οι αναγνώστες της θα αποκομίσουν την ίδια αίσθηση, ανακάλυψης του νέου, σε μια δημιουργική συνέχεια με όσα εξέφρασε η έως τώρα διαδρομή.