Για τους περισσότερους η «εταιρική καθημερινότητα» σημαίνει μακροσκελείς λίστες από υποχρεώσεις που μας παγιδεύουν σε ένα ατέρμονο κυνήγι στόχων και προθεσμιών. 

Το να εργάζεται κανείς πιο εντατικά ή περισσότερες ώρες δεν βοηθά στην απόκτηση νέων δεξιοτήτων για την αντιμετώπιση των αλλαγών στην αγορά. 

Όταν όμως αναζητούμε και ενσωματώνουμε πρακτικές βελτίωσης στο μοντέλο διοίκησης, μπαίνουμε στην «ζώνη της εκμάθησης», που βοηθά να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί, εξερευνώντας διαφορετικά μονοπάτια λύσεων. 

Στα ιδιωτικά σεμινάρια διοίκησης που παρακολουθούν ανώτερα στελέχη, η ζώνη εκμάθησης αποτελεί βασικό θέμα, απαραίτητο για την εξέλιξη των ομάδων. 

1. Θέτοντας τα θεμέλια για τη ζώνη εκμάθησης

Όσο είμαστε αρχάριοι, η επανάληψη των εργασιών βοηθά στην κατάκτηση απαραίτητων δεξιοτήτων, αλλά μόλις αυτές κατοχυρωθούν, η μονοσήμαντη προσήλωση στις ίδιες διαδικασίες δημιουργεί «λιμνάζοντα νερά». 

Χαρακτηριστική είναι μία μετα-ανάλυση της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ που επικαλείται το Harvard Business Review, που κατέδειξε ότι, κατά μέσο όρο, όσο περισσότερα χρόνια ασκούν την ιατρική οι γενικοί γιατροί, τόσο χειρότερα είναι τα στατιστικά για τους ασθενείς που παρακολουθούν. Αυτό συμβαίνει επειδή πολλοί από αυτούς επικεντρώνονται αποκλειστικά στην παροχή φροντίδας: δέχονται τους ασθενείς, κάνουν διαγνώσεις και συνταγογραφούν. Όμως οι γιατροί που αναζητούν νέες πληροφορίες και διευρύνουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους, επανεξετάζοντας τα λάθη τους – συνεχώς βελτιώνονται, όπως και τα αποτελέσματα για τους ασθενείς τους. 

Αυτό εξηγεί γιατί πρέπει να «κοιτάζουμε ψηλότερα» από όσα έχουμε ήδη κατακτήσει. Μπορούμε άλλωστε να το κάνουμε και στο πλαίσιο των συνηθισμένων μας υποχρεώσεων: να δοκιμάσουμε μια νέα τεχνολογία ή τεχνική, διερευνώντας αν βοηθά την ομάδα να λύσει καλύτερα, ταχύτερα και με λιγότερη προσπάθεια, τα προβλήματα των πελατών. 

Χωρίς αλλαγή, δεν μπορεί να υπάρξει βελτίωση.

2. Ενσωματώνοντας ευκαιρίες εκμάθησης στην καθημερινή εργασία

Η υιοθέτηση μιας συγκεκριμένης «ροής» εργασιών, δίνει ώθηση στην απόδοση. Όμως τα οργανογράμματα δεν θα πρέπει να έχουν ως αποκλειστικό στόχο την εκτέλεση των απαραίτητων εργασιών. Μπορείτε να σχεδιάσετε διαδικασίες που θα ενθαρρύνουν τα μέλη της ομάδας να εισέρχονται τακτικά στη ζώνη εκμάθησης.

Σχεδιάστε την ημερήσια διάταξη των συναντήσεων ώστε να περιλαμβάνει ενότητες που θα προτρέπουν τους συμμετέχοντες να θέσουν ερωτήσεις, να μοιραστούν τις προσπάθειες τους, τα λάθη από τα οποία έμαθαν και τις ιδέες για προσαρμογή.

3. Παράδειγμα για την υπόλοιπη ομάδα

«Πώς θέλετε να σας βλέπουν οι συνεργάτες σας;» Στην ερώτηση αυτή, τα στελέχη συχνά απαντούν πως επιθυμούν να προβάλλουν θετικές ιδιότητες όπως αξιοπιστία, ικανότητα συνεργασίας, υπευθυνότητα, ενσυναίσθηση και, φυσικά, ικανότητα. 

Αν όμως θέλουμε να καλλιεργηθεί μια κουλτούρα εκμάθησης στην ομάδα, χρειάζεται και κάτι ακόμα: να δίνουμε την εντύπωση πως διαρκώς εκπαιδευόμαστε για την εξέλιξή μας. Πολλοί ηγέτες ενστερνίζονται τη φιλοσοφία της συνεχούς εξέλιξης: διαβάζουν βιβλία, ακούν podcasts, ζητούν ιδέες από έμπιστους μέντορες, πειραματίζονται και προβληματίζονται. Αλλά τείνουν να το κάνουν αυτό κατ’ ιδίαν, μακριά από τα μάτια των υφισταμένων τους. 

Κι όμως, πρέπει να μιλάμε για τη σημασία της διαρκούς εκμάθησης και να το δείχνουμε έμπρακτα. Αυτό παρακινεί και τους άλλους να εκπαιδευτούν, και μάλιστα σε συνεργασία, θέτοντας τα θεμέλια για ακόμη πιο ισχυρή ανάπτυξη.

Αναλογιστείτε:

• Γνωρίζει η ομάδα σας ποιες δεξιότητες προσπαθείτε να βελτιώσετε σε ατομικό επίπεδο;
• Παραδέχεστε στους άλλους τα πράγματα που δεν γνωρίζετε, ή παρουσιάζετε τον εαυτό σας ως κάποιον που σίγουρα γνωρίζει τη σωστή απάντηση; Το να ζητάμε τις απόψεις των άλλων ενισχύει την ιδέα πως ο καθένας μας έχει περιθώρια εμβάθυνσης.  

4. Διαρκείς δοκιμές

Εάν η ομάδα σας εργάζεται με τον ίδιο τρόπο που εργαζόταν και τον προηγούμενο μήνα ή το προηγούμενο έτος, μάλλον δεν έχει βελτιωθεί. Στην πραγματικότητα, πιθανόν να έχει γίνει λιγότερο αποτελεσματική, καθώς ο κόσμος έχει αλλάξει, ενώ η ομάδα σας όχι.

Ξεπερνώντας το παράδοξο της απόδοσης

Μερικές φορές πιστεύουμε ότι η επένδυση στην εκμάθηση θα μειώσει την απόδοση στο παρόν, αλλά αυτό είναι κοντόφθαλμο. Η έρευνα σε πολλούς τομείς δείχνει ακριβώς το αντίθετο: Οι υψηλότερες επιδόσεις συνδέονται με τη νοοτροπία της εκμάθησης. Δεν χρειάζεται καν επιπλέον χρόνος. Εξαρτάται από τον τρόπο που εργαζόμαστε σε καθημερινή βάση.

Βοηθώντας τα ταλέντα να μας βοηθήσουν

Πολλές εταιρείες και ομάδες έχουν επηρεαστεί αρνητικά από το κύμα της«Μεγάλης Παραίτησης». Ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι αναζητούν, εύλογα, βαθύτερο νόημα και ουσιαστική προοπτική εξέλιξης, ενώ ταυτόχρονα οι οργανισμοί νιώθουν πίεση και δυσκολεύονται να κρατήσουν τους πιο ταλαντούχους. Για να το πετύχουν, πρέπει να δημιουργήσουν σκόπιμα μία κουλτούρα που να προσελκύει ικανούς επαγγελματίες, εξασφαλίζοντάς τους ευκαιρίες ανέλιξης. 

Σε ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την ατομική εξέλιξη και η απόκτηση και η ανταλλαγή γνώσεων έχουν προτεραιότητα και ανταμείβονται, τίθενται οι βάσεις για ένα πιο αποτελεσματικό «οικοσύστημα». Και στον πυρήνα του οικοσυστήματος, είναι η κουλτούρα εκμάθησης.