Οι Ασιατικοί ελέφαντες διαθέτουν συναισθηματικό και συνειδησιακό βάθος ώστε να νιώθουν την ανάγκη να θάψουν τους νεκρούς τους, θρηνώντας για αυτούς, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Μέσα σε ένα έτος, πέντε νεκρά ελεφαντάκια έχουν ανακαλυφθεί θαμμένα σε κτήματα φυτειών τσαγιού στη Βεγγάλη. Τα κεφάλια και τα κορμιά τους ήταν σχεδόν ολοκληρωτικά θαμμένα και μόνο τα πόδια τους εξείχαν από το χώμα.

Οι ερευνητές που δημοσίευσαν τα πειστήρια στο περιοδικό Journal of Threatened Taxa, ανέφεραν πως οι ασιατικοί ελέφαντες φαίνεται πως έθαψαν σκόπιμα τα μικρά τους, για να τα προστατεύσουν από πτωματοφάγα ζώα.

Η περίπλοκη κοινωνική ζωή των μεγάλων θηλαστικών είναι αντικείμενο μελέτης εδώ και δεκαετίες. Στο παρελθόν, οι ερευνητές είχαν παρατηρήσει αφρικανικούς ελέφαντες να σκεπάζουν νεκρά μέλη της αγέλης τους με κλαδιά. Ωστόσο αυτή είναι οι πρώτοι φορά που επιστήμονες έχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία ταφής ασιατικών ελεφάντων.

Τα ελεφαντάκια, ηλικίας τριών μηνών έως ενός έτους, είχαν πεθάνει από φυσικά αίτια αλλά οι μώλωπες στις πλάτες τους μαρτυρούσαν πως άλλοι ελέφαντες είχαν σύρει τα πτώματά τους έως τα κτήματα τσαγιού για τα θάψουν. Σε μερικές περιπτώσεις εκτιμάται πως οι ελέφαντες είχαν μπει στη διαδικασία να σύρουν τους νεκρούς τους για έως και 48 ώρες, πριν τους θάψουν. 

«Οι ελέφαντες είναι ευαίσθητα όντα και ξέρουν τι κάνουν», σχολίασε ο Ακασντίπ Ρόι από το Ινδικό Ινστιτούτο Επιστημονικής Εκπαίδευσης και Έρευνας που συνυπογράφει τη μελέτη.

Κάτοικοι του χωριού όπου βρέθηκαν θαμμένα τα ελεφαντάκια μαρτυρούν πως άκουσαν ελέφαντες να φωνάζουν δυνατά για πολλή ώρα – μέχρι και 40 λεπτά – πριν τελικά απομακρυνθούν από τα σημεία της ταφής. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτή η συμπεριφορά υποδηλώνει πως τα κοπάδια των ελεφάντων πιθανόν να θρηνούσαν για τους χαμένους τους συγγενείς. 

Η ερμηνεία αυτή ταυτίζεται με άλλη μελέτη, του 2022, σύμφωνα με την οποία ασιατικοί ελέφαντες στέκονταν σαν φρουροί πάνω από τα άψυχα σώματα νεκρών μελών της αγέλης, βγάζοντας κραυγές. Μάλιστα ο πόνος και η μνήμη φαίνεται πως διαρκούν αφού πολλοί ελέφαντες φαίνεται να αποφεύγουν συνειδητά τα μονοπάτια που θα τους έφερναν ξανά στους τόπους ταφής.