Αν χαλαρώνετε παίζοντας με τον σκύλο σας ή αναζητάτε βίντεο με αξιολάτρευτα κουτάβια στα social media, ίσως έχετε ανακαλύψει μία «βασιλική οδό» για τη βελτίωση της διάθεσής σας.

Σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο περιοδικό PLOS One, η αλληλεπίδραση με σκύλους μπορεί να ενισχύσει τα εγκεφαλικά μας κύματα που σχετίζονται με την ανάπαυση και τη χαλάρωση, όπως αυτή μετράται με εγκεφαλικά τεστ.

Πολλαπλές μελέτες έχουν στο παρελθόν καταδείξει τα συναισθηματικά, σωματικά και πνευματικά οφέλη της επαφής με τα ζώα, ιδίως τους σκύλους – όπως η τόνωση της ενέργειας, η αύξηση των θετικών συναισθημάτων και ακόμα και η μείωση του κινδύνου απώλειας μνήμης. Αυτός είναι ο λόγος που οι θεραπευτικές δράσεις με τη βοήθεια ζώων χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο σε διάφορους τομείς, όπως υπογραμμίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.

Οι προηγούμενες μελέτες συχνά ακολουθούσαν μια «ολιστική προσέγγιση», συγκρίνοντας τη διάθεση ή τα επίπεδα ορμονών των ανθρώπων πριν και μετά την ενασχόληση με ένα σκύλος, εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης, Onyoo Yoo, διδακτορική φοιτήτρια στο τμήμα βιολογικής και θεραπευτικής σύγκλισης της μεταπτυχιακής σχολής του Πανεπιστημίου Konkuk στη Σεούλ.

Σε αυτή τη νέα μελέτη, η Yoo και οι συνεργάτες της είχαν ως στόχο να διαπιστώσουν πώς επηρεάζεται η διάθεση από συγκεκριμένες δραστηριότητες – και όχι μόνο από τη γενική αλληλεπίδραση με έναν σκύλο – τόσο με την «αντικειμενική» μέτρηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας όσο και μέσω συνεντεύξεων με τους συμμετέχοντες, στις οποίες μίλησαν «υποκειμενικά» για το πώς αισθάνονταν.

Στη μελέτη συμμετείχαν 30 υγιείς ενήλικες ηλικίας 28 ετών κατά μέσο όρο, οι οποίοι είχαν προσληφθεί από ινστιτούτα κατοικίδιων ζώων και μια σχολή περιποίησης σκύλων στο Seongnam της Νότιας Κορέας.

Σε ένα μονότονο, ήσυχο δωμάτιο σε μια τοπική μπουτίκ καλλωπισμού, κάθε συμμετέχων έκανε οκτώ δραστηριότητες με ένα 4χρονο, καλά εκπαιδευμένο, θηλυκό κανίς (τον σκύλο της επικεφαλής συγγραφέως της μελέτης). Οι δραστηριότητες περιλάμβαναν, παιχνίδι, τάισμα, χάιδεμα, περιποίηση, φωτογράφηση, αγκαλιά και βόλτα.

Πριν από την έναρξη των δραστηριοτήτων, οι συμμετέχοντες κάθονταν και κοιτούσαν έναν τοίχο για τρία λεπτά για να ελαχιστοποιήσουν οποιαδήποτε διέγερση που θα μπορούσε να αλλοιώσει τα αποτελέσματα. Οι συγγραφείς μέτρησαν τα εγκεφαλικά κύματα των συμμετεχόντων, χρησιμοποιώντας τεστ ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (EEG), για τρία λεπτά κατά τη διάρκεια κάθε δραστηριότητας.

Αυτές οι εξετάσεις παρέχουν «γρήγορες και ακριβείς πληροφορίες για τις ασυνείδητες διεργασίες», δήλωσε η Yoo.

Η περιποίηση, το παιχνίδι και το απαλό χάιδεμα του σκύλου συνδέθηκαν με την ενίσχυση των β-κυμάτων του εγκεφάλου, που συνδέονται με την αυξημένη προσοχή και συγκέντρωση. Οι συμμετέχοντες αισθάνθηκαν επίσης σημαντικά λιγότερο στεναχωρημένοι, αγχωμένοι και κουρασμένοι μετά την αλληλεπίδραση με το κανίς.

Δεδομένου ότι μεγάλο μέρος της παλαιότερης έρευνας στον τομέα αυτό ήταν υποκειμενικό, «είναι εξαιρετικά συναρπαστικό» το γεγονός ότι η νέα μελέτη παρέχει περισσότερες πληροφορίες για το πώς ακριβώς επιτυγχάνονται τα γνωστά οφέλη, παρατηρεί η Δρ. Colleen Dell, καθηγήτρια στο One Health & Wellness στο Πανεπιστήμιο του Saskatchewan στον Καναδά.

Παρόλο που δεν είχαν όλοι οι συμμετέχοντες δικά τους κατοικίδια ζώα, «η αγάπη τους για τα ζώα πιθανόν να παρακίνησε την προθυμία τους να συμμετάσχουν στο πείραμα, με αποτέλεσμα να αλλοιωθούν τα αποτελέσματα», παραδέχεται η Yoo. «Η θεραπεία με τη βοήθεια των ζώων μπορεί να είναι πολύ ευεργετική για τους ανθρώπους που απολαμβάνουν να βρίσκονται κοντά σε ζώα», σημειώνει.

Πέρα από τις αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα που παρατηρήθηκαν στη μελέτη, η έρευνα αυτή δεν σχεδιάστηκε για να καθορίσει ποιοι μηχανισμοί μπορεί να συνδέουν τις αλληλεπιδράσεις με τα κατοικίδια ζώα με τις παρατηρούμενες αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα, σημειώνει η Δρ. Tiffany Braley, καθηγήτρια Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Ωστόσο, ο προμετωπιαίος φλοιός, μία από τις περιοχές που εξετάστηκαν στη μελέτη αυτή, “θεωρείται ότι εμπλέκεται στη συναισθηματική και κοινωνική επεξεργασία, και έτσι είναι πιθανό ο συναισθηματικός ή κοινωνικός δεσμός με τα ζώα να επηρέασε τη δραστηριότητα σε αυτή την περιοχή, πρόσθεσε η Braley. Επιπλέον, προηγούμενες μελέτες έχουν υποδείξει ότι τα μειωμένα επίπεδα κορτιζόλης και οι αυξήσεις της ωκυτοκίνης μπορεί να παίζουν ρόλο στις φυσιολογικές αλλαγές που σχετίζονται με τις αλληλεπιδράσεις ανθρώπου-ζώου.

Με άλλα λόγια, οι σκύλοι μας κάνουν, αποδείξιμα πλέον, καλό.