Πολλά και ενδιαφέροντα τα ερωτήματα, περισσότερο διστακτικές – ή και καλυμμένες – οι απαντήσεις στο (5^ο) Συνέδριο για την Βαλκανική και την Μαύρη Θάλασσα, που φιλοξενήθηκε φέτος στην έδρα του ΟΛΠ στον Πειραιά . (Για όσους τυχόν δεν θυμούνται, το λιμάνι του Πειραιά ελέγχεται από το 2021 μετοχικά μεν κατά 67%, διαχειριστικά δε πλήρως, από την κρατικής ιδιοκτησίας κινεζική Cosco^. ένα 7% είναι στα χέρια του ΤΑΙΠΕΔ, το υπόλοιπο σε μετοχική διασπορά).

Κεντρικό ερώτημα, ασφαλώς ποιες θα είναι οι προοπτικές του Πειραιά με συνεχιζόμενη την αναταραχή στην ευρύτερη περιοχή – πάντως την ανάσχεση της ναυσιπλοΐας μέσω Ερυθράς Θάλασσας/Σουέζ/Ανατολικής Μεσογείου με τις συνεχιζόμενες επιθέσεις των Χούθις, παρά την Επιχείρηση «Ασπίδες», τις επιθέσεις των ΑγγλοΑμερικανών κατά θέσεων των Χούθις κλπ. Εδώ, η απάντηση του Γιού Ζένγκανγκ, Προέδρου του ΔΣ του ΟΛΠ ήταν ότι η λειτουργία του λιμανιού – το οποίο και στο γενικό εμπορικό τμήμα του, και ειδικότερα στα εμπορευματοκιβώτια αλλά και στην κρουαζιέρα, βρισκόταν σε σοβαρά ανοδική τροχιά παρά την δύσκολη παρένθεση της περιόδου του κορωνοϊού – ασφαλώς και έχει τραυματισθεί^. ωστόσο ακόμη αντέχει, πλην όμως αν η διατάραξη συνεχισθεί για μήνες ακόμη ο ορίζοντας θα σκουραίνει σοβαρά. [Εδώ ας καταγραφεί και μια πρόσθετη διάσταση: ο πρέσβυς ε.τ. Μιχαήλ Χρηστίδης, συμπρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου, έθεσε το ερώτημα αν η Κίνα θα έκανε αισθητή την παρουσία της – σε μια λογική «showing the flag» – στην Ερυθρά Θάλασσα, στηρίζοντας την ελευθερία της ναυσιπλοΐας όπως είχε κάνει, συμβολικά, και προ 15ετίας. Η απάντηση δόθηκε περισσότερο από τον Δρα Ρένουεϊ Χουάνγκ – Εκτελεστικό Γενικό Διευθυντή του Fudan Institute for Belt&Road –  που η συμμετοχή του σε στρατηγικούς διαλόγους Κίνας-ΗΠΑ και η συνολική του δραστηριοποίηση στα θέματα Belt&Road/Δρόμου του Μεταξιού δείχνει κομματική seniority: ή, μάλλον, αντί για απάντηση δόθηκε μια ευρύτερη περιγραφή της Κινεζικής προσέγγισης στην ευρύτερη περιοχή Μέσης Ανατολής-Ανατ. Μεσογείου, με την λογική ανοιχτών επικοινωνιών προς κάθε κατεύθυνση και ενθάρρυνσης των συναινετικών/ειρηνικών προσεγγίσεων, ιδίως μετά την διαμεσολάβηση για την επαναπροσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Ιράν].

Όσον αφορά τις προοπτικές της κρουαζιέρας, τόσο ο Πρόεδρος του ΟΛΠ όσο και ο Δρ. Άγγελος Βλάχος – μέλος του ΔΣ της Ένωσης Λιμένων Ελλάδας, αλλά με 5ετή παλιότερα παρουσία στην Κίνα εκ μέρους του ΕΟΤ… – έδωσαν θετική εικόνα, ιδίως από την στιγμή που ο Πειραιάς απέκτησε λειτουργία homeporting/αρχής-τέλους διαδρομών. Όμως δεν επεχείρησαν να καλύψουν την προβληματικότητα που προκύπτει από το γεγονός ότι η κρουαζιέρα «κλείνει» ως σχεδιασμός ένα ή και δυο χρόνια νωρίτερα. Ποιος/πώς κάνει πρόγνωση για την Μεσόγειο, σήμερα;

Μια άλλη διάσταση, που είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και που προέκυπτε ήδη από το γεγονός ότι συμμετείχαν στο Συνέδριο εκπρόσωποι και της Διεθνούς Ένωσης Σιδηροδρόμων, και του Διεθνούς Φόρουμ Μεταφορών του ΟΟΣΑ (αλλά δεν έλλειψε ούτε από την τοποθέτηση του Γιου Ζενγκάνγκ του ΟΛΠ), ήταν η σημασία που αποδίδεται στο να ολοκληρωθούν – ακόμη περισσότερο να διατηρηθούν ανοικτές «μετά τα Τέμπη»! – οι σιδηροδρομικές διασυνδέσεις με τα λιμάνια, πάντως με τον Πειραιά. Αυτή η διάσταση, μαζί και με την ολοκληρωμένη προσέγγιση στην συνδεσιμότητα, που την εύρισκε κανείς και στον εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (κι ας ηχούσε λίγο σαν ευχολόγιο Βρυξελών η τοποθέτησή του) και σε εκείνον του ΟΟΣΑ, αλλά και στον Νίκο Παπαθανάση, έδειξε πόση προσπάθεια χρειάζεται και θα χρειαστεί προκειμένου να διατηρηθούν ζωντανοί οι σχεδιασμοί της προηγούμενης δεκαετίας ως προς μια λειτουργική συνδεσιμότητα, που αποτελεί αυτονόητη προϋπόθεση κάθε προσέγγισης logistics…

Εδώ, η μακροπρόθεσμη/γεωοικονομική λογική των Κινέζων όπως εκφράσθηκε από την κ. Σιάοσι Σια της Γραμματείας Συνεργασίας Κίνας-Κεντρικής/Ανατολικής Ευρώπης αλλά και ανακινήθηκε ως ερώτημα από τον πρέσβυ ε.τ. Δημήτρη Ράλλη του BSEC/Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Μαύρης Θάλασσας, ο οποίος ακριβώς θύμισε ότι η κρίση στην Ουκρανία κάποτε θα τελειώσει, έκανε την συζήτηση να αναζητήσει διέξοδο σε κάτι σαν φυγή στο μέλλον. Ενώ η αναφορά από τον εκπρόσωπο του Καζακστάν Μπόλατ Νουργκλίεφ στην προσέγγιση του Μέσου Διαδρόμου Ν.Α.Ασία/Κίνα – Καζακστάν – Κασπία – Αζερμπαϊτζάν – Γεωργία – Μαύρη Θάλασσα – Ευρώπη, θύμισε ότι και ο Βόρειος Διάδρομος (που συναντά σύνορα Μπελαρούς-Πολωνίας ή Λιθουανίας) και ο Νότιος Διάδρομος (που επιχειρεί να συνδέσει Ν.Α. Ασία-Ινδία-Πακιστάν-Μπαγκλαντές με Μέση Ανατολή-Τουρκία) συναντούν γεωπολιτικά ανασχέσεις «νέας εποχής».

Σαν συμπέρασμα, θα λέγαμε, Γεωπολιτική, συνδεσιμότητα, Πειραιάς: μια διόλου εύκολη συζήτηση.

[Και, βέβαια, ο ελέφαντας στο δωμάτιο που κανείς δεν θέλησε να πλησιάσει: με το γύμνασμα της αποσύνδεσης/decoupling της Ευρώπης από την Κίνα να γίνεται όλο και πιο φανερό, τι τελικά θα επιβιώσει από τους σεβάσμιους αυτούς σχεδιασμούς;]