Έκανε κυματισμούς η Γενική Συνέλευση, την περασμένη βδομάδα, του Συνδέσμου Βιομηχανιών Στερεάς Ελλάδας στην Χαλκίδα. Έχουμε την εντύπωση ότι, υπο κάποιαν έννοια, απετέλεσε προεισαγωγή ισχυρότερων κυματισμών της Γ. Σ. του ΣΕΒ στην Αθήνα (προγραμματισμένη για τις 7 Οκτωβρίου, με θέμα μάλιστα «Παραγωγικότητα. Εθνικός Στόχος. Συλλογική Ευθύνη).

Μπορεί ο Κωστής Χατζηδάκης, ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης με γενική εποπτεία των οικονομικών και πρώην Υπουργός Οικονομικών να έκανε έναν αναμενόμενο θετικό απολογισμό επιδόσεων – το μερίδιο της βιομηχανίας στο 15,4% της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας (2024) έναντι 13,8% προ 5ετιας, οι βιομηχανικές εξαγωγές στα 33,8 δις ευρώ (2023) έναντι 20 δις προ  5ετίας – και μπορεί οι υφυπουργοί Ανάπτυξης και παρά τω Πρωθυπουργώ Λαζ. Τσαβδαρίδης και Θαν. Κοντογεώργης να επεσήμαναν, προσεκτικά, την ρευστότητα του γεωπολιτικού και διεθνούς οικονομικού περιβάλλοντος ως πρόσθετης πρόκλησης.

Όμως, το τράνταγμα ήρθε από τον – φιλοξενούμενο στον ΣΒΕΕ – Πρόεδρο του ΣΕΒ Σπύρο Θεοδωρόπουλο, που μίλησε ανοιχτά για το πώς το ενεργειακό κόστος αποτελεί πλέον πολύ μεγάλη απειλή για την βιομηχανία. Με κάποιες Ελληνικές επιχειρήσεις να έχουν έως και 60% του κόστους παραγωγής  από την εν λόγω επιβάρυνση, και με την ανταγωνιστικότητα να υποχωρεί ακριβώς με αυτήν την αιτία, απειλούνται μέχρι και με κλείσιμο/αποχώρηση μονάδας βαριάς βιομηχανίας. Δεν δίστασε – πλέον – ο Σπ Θεοδωρόπουλος να κάνει λογο για «βεβιασμένη πράσινη μετάβαση» σε επίπεδο ΕΕ, μετάβαση που μόλις τώρα – με πτυχές του Clean Industry Act – επιχειρειται να διορθώσει πορεία, αφού όμως θυσίασε συνολικά ανταγωνιστικότητα και θέσεις εργασίας ανά την Ευρώπη. Το σκέλος της παρέμβασής του που τράνταξε: «Δεν σας κρύβω ότι στον ΣΕΒ υπάρχουν ήδη δυο εταιρείες, οι οποίες αντιλαμβάνομαι – από τον τρόπο που θέτουν τα θέματα- ότι μελετούν να κλείσουν δυο μεγάλα εργοστάσια στην Ελλάδα, αν δεν δοθεί σύντομα κάποια λύση. Εταιρίες της βαριάς βιομηχανίας, εταιρίες που θα πονέσει η Ελληνική οικονομία αν τις χάσουμε».

Στα μετέπειτα θαλασσινά, με τα οποία συσχετίζεται κάθε διοργάνωση στην Χαλκίδα, υποστηρικτής της άποψης ότι όλα βαίνουν καλώς στον καλύτερο δυνατό κόσμο σήμερα στην Ελλάδα επεσήμαινε ότι μόλις είχε προηγηθεί συνάντηση του ΣΕΒ με κλιμάκιο της Κυβέρνησης – υπό Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος είχε μιλήσει για «ολιστική και δίκαια παρέμβαση» (όμως εντός των δημοσιονομικών αντοχών, μετά την ΔΕΘ…). Δεν μπορούσε όμως να μην ακουστεί και το “too little, too late” για τις όποιες αυριανές κινήσεις στήριξης κριθεί ότι επιτρέπει το Ευρωπαϊκό πλαίσιο κρατικών  ενισχύσεων/CISAF. Kατά τα άλλα, σίγουρα προσεγγίσεις όπως των επιταχυνόμενων αποσβέσεων για τις επενδύσεις είναι μια εύλογη προσέγγιση. πλην όμως, ο χρόνος ωρίμανσης κάθε νέας επένδυσης παραπέμπει, ακριβώς, στο too late. Ενώ οι όλο και συχνότερο επανερχόμενες αναφορές στην δυνατότητα εμπλοκής σημαντικών ομίλων σε δραστηριότητες στον αμυντικό τομέα – SAFE κλπ – μάλλον είναι απίθανο να μπορέσουν να αντισταθμίσουν τις απώλειες τζίρου στους κυρίως κλάδους δραστηριοποίησης: εδώ, λειτουργεί το too little.