Όλα ξεκίνησαν ως ένα στοίχημα σε ένα μπαρ. Ο Καρλ Μπούσμπι, τότε στα 20 του, υποστήριξε ότι μπορεί να περπατήσει από το νοτιότερο άκρο της Νότιας Αμερικής μέχρι το σπίτι του στο Χαλ της Αγγλίας. Οι φίλοι του δεν τον πίστεψαν. «Ξαφνικά έγινε πρόκληση», θυμάται. Έκανε τους υπολογισμούς και βρήκε ότι το παράτολμο σχέδιο ήταν τεχνικά πραγματοποιήσιμο. Το 1998 στάθηκε στην άκρη της Πούντα Αρένας στη Χιλή, έτοιμος για μια διαδρομή 31.000 μιλίων που πίστευε ότι θα διαρκούσε περίπου 12 χρόνια.

Σήμερα, 27 χρόνια μετά, στα 56 του, συνεχίζει να περπατά. Η «Goliath Expedition», όπως βάφτισε την προσπάθεια, αποδείχθηκε πολύ πιο απαιτητική από ό,τι περίμενε, εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών, περιορισμών στις βίζες, πολιτικών εμποδίων και της πανδημίας. Παρ’ όλα αυτά, πλέον βρίσκεται στα τελευταία 1.500 χιλιόμετρα και αναμένεται να φθάσει στο Χαλ τον Σεπτέμβριο του 2026.

Φωτ. Καρλ Μπούσμπι

Ο Μπούσμπι έχει διασχίσει Παταγονία, Άνδεις, Κεντρική Αμερική, Μεξικό, ΗΠΑ, Ρωσία, Μογγολία και ένα μεγάλο τμήμα της Ασίας. Έχει περάσει από ερήμους, ζούγκλες, πολεμικές ζώνες και μερικές από τις πιο απομονωμένες περιοχές του πλανήτη. Από την αρχή έθεσε δύο αδιαπραγμάτευτους κανόνες: καμία μετακίνηση με όχημα και καμία επιστροφή στο σπίτι μέχρι να φτάσει εκεί με τα πόδια.

Πρώην αλεξιπτωτιστής του βρετανικού στρατού, ο Μπούσμπι είχε ήδη καλλιεργήσει αντοχή, πειθαρχία και έντονη επιθυμία εξερεύνησης. «Υπήρχε πάντα η αίσθηση ότι η ζωή είναι σύντομη και πρέπει να τη ζεις όσο καλύτερα μπορείς», λέει. Ξεκίνησε με μόλις 500 δολάρια, κοιμόταν συνήθως σε σκηνή και συχνά επιβίωνε βρίσκοντας συχνά πεταμένη τροφή σε κάδους. Σταδιακά, όμως, άγνωστοι άρχισαν να τον βοηθούν, ενώ ακολούθησαν χορηγοί, ένα βιβλίο και αργότερα μια κινηματογραφική πρόταση.

Το μακρύ ταξίδι του Καρλ Μπούσμπι

Παρά τη στήριξη, τα εμπόδια ήταν συνεχή. Πέρασε το επικίνδυνο πέρασμα Νταριέν ανάμεσα σε Παναμά και Κολομβία. Το 2006 διέσχισε το Βερίγγειο Πορθμό, σκαρφαλώνοντας σε χαοτικά συσσωρευμένους όγκους πάγου. Στη Ρωσία συνελήφθη επειδή εισήλθε από λάθος σημείο των συνόρων και έμεινε 57 ημέρες υπό κράτηση μέχρι να του επιτραπεί να συνεχίσει.

Διασχίζοντας τον Βερρίγγειο Πορθμό (Φωτ. Καρλ Μπούσμπι)

Η οικονομική κρίση, οι απαγορεύσεις εισόδου και οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες καθυστέρησαν τον (κυριολεκτικό) βηματισμό του. Τον Αύγουστο του 2024, ο Μπούσμπι έφτασε στο δεύτερο υδάτινο πέρασμα της διαδρομής του. Κολύμπησε διασχίζοντας την Κασπία Θάλασσα από το Καζακστάν στο Αζερμπαϊτζάν, ώστε να αποφύγει να ταξιδέψει μέσω Ιράν. Κολυμπούσε επί 31 ημέρες, κοιμώμενος κάθε βράδυ σε συνοδευτικά σκάφη. Σήμερα, έχοντας περάσει την Τουρκία και φθάσει στην Ουγγαρία, βρίσκεται στην τελική ευθεία.

Στη διάρκεια της πορείας του, ο Μπούσμπι ανακάλυψε -όπως λέει- την καλύτερη πλευρά της ανθρωπότητας. Άνθρωποι από κάθε χώρα τού πρόσφεραν στέγη, φαγητό, βοήθεια. Υπέστη μόνο έναν σοβαρό τραυματισμό και μία δύσκολη ασθένεια, αλλά πάντα βρέθηκε κάποιος να τον φροντίσει. «Το 99,99% των ανθρώπων που συνάντησα ήταν ό,τι καλύτερο έχει να δείξει η ανθρωπότητα», τονίζει.

Παρότι ένιωσε μοναξιά και ψυχική κόπωση, θεωρεί την εμπειρία του μοναδικό «σχολείο ζωής». Σχεδιάζει, όταν επιστρέψει, να αφοσιωθεί στην εκπαίδευση στις επιστήμες και να ανταποδώσει τη βοήθεια που έλαβε. «Ο κόσμος θα σε αγκαλιάσει και θα σε βοηθήσει να συνεχίσεις», λέει. «Αυτό ήταν το μεγαλύτερο μάθημα.»