Ήταν βέβαια και η ευκαιρία μιας ενδιάμεσης ανακοίνωσης για την (υπό προετοιμασία: η Ευρωπαϊκή προσέγγιση στα πράγματα πάντα περιλαμβάνει ικανή δόση προετοιμασίας) Νέα Ευρωπαϊκή Στρατηγική Λιμένων. Πάντως ο όχι-και-τόσο-κινητικός Έλληνας Επίτροπος για τις Βιώσιμες Μεταφορές (και τον Τουρισμό) Απόστολος Τζιτζικώστας μίλησε διεξοδικά για το πώς τα Ευρωπαϊκά λιμάνια θα πρέπει να κοιτάξουν «σε νέα βάση τον παράγοντα της ασφάλειας» – αλλά και «πιο προσεκτικά κάθε ξένη παρουσία». Ενώ όμως άλλα στοιχεία παρεμβάσεών του όπως εκείνη για τις «πραγματικές προκλήσεις από την γεωπολιτική, μαζί και με τεχνικές και επιχειρησιακές πολυπλοκότητες», ή πάλι για την αβεβαιότητα για το πώς θα επηρεασθούν οι εμπορικές ροές «από την Αμερικανικη θέση όσον αφορά το διεθνές εμπόριο» ενσωματώθηκαν χωρίς πρόβλημα στην εξειδικευμένη συζήτηση ναυτιλίας-εφοδιαστικών αλυσίδων-λιμανιών, η αναφορά του στην «ξένη παρουσία» χτύπησε καμπανάκι: υπονοείται η Κίνα; Ή τι άλλο;

ΒορειοΕλλαδίτης ο Απ. Τζιτζικώστας θα μπορούσε να αναφέρεται στην παρουσία π.χ. Ιβάν Σαββίδης/Belterra-SEGT στην Θεσσαλονίκη/ΟΛΘ,  o οποίος όμως δεν αποτελεί αληθινά σημαντικό παίκτη στην λιμενική σκακιέρα έως τώρα. Πολύ πιο ουσιαστική είναι ασφαλώς η Κινεζική παρουσία – της υπό κρατικό έλεγχο Cosco – στον Πειραιά/ΟΛΠ. Η ανησυχία που προκλήθηκε, καθώς το σύμπτωμα δεν ήταν μεμονωμένο – η Πορτογαλίδα Ευρωβουλευτής Άννα-Μιγκέλ Πέδρο (κι αυτή των Χριστιανοδημοκρατών) περιέγραφε τα λιμάνια που ελέγχει η Cosco ως «δυνητικές στρατηγικές αχίλλειες πτέρνες» για την Ευρώπη – οδήγησε σε έμμεσες διευκρινήσεις. Ότι δηλαδή η αναφορά δεν ήταν στον Πειραιά, αλλά στα λιμάνια της Βαλτικής Θάλασσας, ιδίως του κοντέινερ τέρμιναλ της Γκντύνια της Πολωνίας, δίπλα μάλιστα σε ναυτική βάση. Βέβαια … εκεί ο έλεγχος δεν ήταν της Cosco αλλά της Hutchinson (έδρα στο Χονγκ Κόνγκ), η οποία μάλιστα με αφορμή την εμπλοκή στον Παναμά/Τραμπ κοκ «ξεφορτώνει» λιμάνια στην ανεπίληπτη Δυτικής ένταξης BlackRock, μαζί και με λίγην από Ελβετική MSG.

Πάντως το μήνυμα αρνητικής στροφής της Ευρώπης απέναντι στην ναυτιλιακή/κλιματική παρουσία της Κίνας στην Ευρώπη δείχνει να έχει ληφθεί.  Ηχηρά. Δείτε όμως μια χρονική σύμπτωση: στο Συνέδριο Περιφερειακής Ανάπτυξης/RGC που μόλις διεξήχθη στην Πάτρα, υπήρξε μια «διαφορετική» από τους άλλους συμμετέχοντες (από όλους τους πολιτικούς χώρους, δε) παρουσία: του Φάνγκ Κιού, πρέσβεως της Κίνας στην Ελλάδα. Εδώ, το ενδιαφέρον είναι και ότι προσκλήθηκε εκπρόσωπος του Πεκίνου σε ένα περιφερειακό αναπτυξιακό συνέδριο αλλά και ότι ανταποκρίθηκε. Πέραν αυτού όμως, το γεγονός ότι πήρε την ευκαιρία για να επισημάνει ότι «η Πρωτοβουλία του Δρόμου του Μεταξιού» αγκαλιάζει τους τοπικούς στόχους ανάπτυξης», και τούτο με φόντο την «ιστορία επιτυχίας» της συνεργασίας στο λιμάνι του Πειραιά «που μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για το μέλλον», έχει το δικό του βάρος. Η αναφορά σε προοπτική περισσότερων Ελληνικών εξαγωγών προς Κίνα – από γαλακτοκομικά μέχρι κρόκο Κοζάνης! – και εκείνη η αύξηση των Κινεζικών τουριστικών ροών προς την Ελλάδα, είχε και πρακτικό  πέρα από το διπλωματικό ενδιαφέρον.

Ακόμη περισσότερο, όμως, προσέχθηκε το «χρειαζόμαστε μια φωνή λογικής και συνεργασίας […] Κίνα και Ελλάδα μαζί μπορούμε να αποτελέσουμε φωνή λογικής και προόδου, ενώνοντας τις δυνάμεις μας ώστε να υπερασπιστούμε ένα κράτος δικαίου και ένα παγκόσμιο σύστημα δικαίου με στόχο την ευημερία».

Από εκεί και πέρα, το γεγονός ότι η επίσημη παρουσία στην Κίνα επέλεξε το 13ο RGC για να θυμίσει ότι «η Κίνα δεν φοβάται έναν εμπορικό πόλεμο», καλωσορίζοντας ωστόσο (μετά την ευόδωση των συνομιλιών της Γενεύης) «το να συνεχίσουν οι ΗΠΑ στον ίδιο δρόμο μείωσης των δασμών και αύξησης της αμοιβαίας συνεργασίας» έχει κι αυτό την δική του σημασία.