Τουλάχιστον 3 χαρακτήρες

ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΠΟΥΛΟΥΝ ΔΩΜΑΤΙΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙΑ

Στην Ισπανία πουλούν δωμάτια αντί για σπίτια
Φωτ. Nano Erdozain / Unsplash
Γιατί και πώς η αξία των σπιτιών αυξήθηκε από 30% έως και 100% σε μία δεκαετία; Μία ανάλυση που φωτίζει πτυχές της κρίσης σε πανευρωπαϊκή κλίμακα.

Την εφιαλτική κατάσταση με την οποία έρχονται αντιμέτωποι ενοικιαστές και επίδοξοι αγοραστές ακινήτων στην Ισπανία, σκιαγραφεί εκτενές αφιέρωμα της Deutsche Welle, φωτίζοντας βασικά τα προβλήματα και προκλήσεις που υφίστανται διασυνοριακά, σε όλη την Ε.Ε., ασκώντας ιδιαίτερη πίεση στις χώρες με ισχυρό τουρισμό.

Σε αντίθεση με την στεγαστική κρίση του 2005 στην Ισπανία, αυτή τη φορά οι υψηλές τιμές δεν οφείλονται στα χαμηλά επιτόκια των δανείων, αλλά στο υψηλό ενδιαφέρον μεγαλοεπενδυτών από το εξωτερικό, που επί σειρά ετών πληρώνουν αδρά για ένα μερίδιο στην αγορά ακινήτων της Ισπανίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την άσκηση πίεσης στους Ισπανούς που σε μεγάλο ποσοστό αδυνατούν να βρουν σπίτια με λογικά, για τον δικό τους οικογενειακό προϋπολογισμό, ενοίκια, ενώ τους μήνες με μεγαλύτερη τουριστική κίνηση το πρόβλημα εντείνεται καθώς πολλά ακίνητα «βγαίνουν» από τις μικρές αγγελίες των εφημερίδων και είναι διαθέσιμα μόνο για βραχυχρόνια μίσθωση σε ξένους επισκέπτες.

Σε πλατφόρμες όπως το habitacion.com έχουν αρχίσει και εμφανίζονται ακόμα και μεμονωμένα δωμάτια προς πώληση, χωρίς δικό τους μπάνιο ή ξεχωριστή κουζίνα, την ώρα που ιδιώτες επενδυτές και hedge funds προτιμούν όλο και περισσότερο τις συμβάσεις βραχυχρόνιας μίσθωσης. Το πρώτο τρίμηνο του 2025 το 14% των διαμερισμάτων ήταν διαθέσιμα μόνο για βραχυχρόνια μίσθωση.

Παράλληλα, πολλά ακίνητα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και να βοηθήσουν στην αποσυμφόρηση των τιμών, παραμένουν κλειδωμένα και χρησιμοποιούνται ελάχιστα από τους ιδιοκτήτες – περίπου 2,5 εκατομμύρια αν δεχθούμε τους υπολογισμούς του ινστιτούτου ΙΝΕ.

Το μείγμα πιεστικών παραγόντων έχει οδηγήσει, μέσα σε μία δεκαετία, σε αυξήσεις των τιμών πώλησης από 30% έως και 100% σε περιοχές όπως οι Βαλεαρίδες Νήσοι, όπου καταγράφονται μαζικές διαδηλώσεις ντόπιων. Την ίδια περίοδο, ο μέσος μισθός αυξήθηκε κατά 23%, στα 2.642 ευρώ μεικτά, την ώρα που το μέσο διαμέρισμα 80 τ.μ. κοστίζει 1.400 με 1.500 ευρώ τον μήνα σε πόλεις όπως η Μαδρίτη και η Βαρκελώνη.

Στους επιβαρυντικούς παράγοντες, σε περιοχές όπως τα Κανάρια Νησιά και η Βαρκελώνη, ειδικοί συνυπολογίζουν τους ψηφιακούς νομάδες, ενώ στη Μαδρίτη η ζήτηση αυξάνεται και από τους ξένους φοιτητές που έρχονται για να σπουδάσουν.

Η ισπανική κυβέρνηση δέχεται πιέσεις καθώς η χώρα βρίσκεται σε μία από τις τελευταίες θέσεις πανευρωπαϊκά σε ό,τι αφορά την επιδότηση κατοικιών, με μέσο όρο 34 ευρώ ανά κάτοικο, την ώρα που ο κατά κεφαλήν μέσος όρος στην ΕΕ είναι πολλαπλάσιας, περίπου 160 ευρώ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ