Έτσι που πλησιάζουμε στην αλλαγή της χρονιάς, και πληθαίνουν οι αποτιμήσεις όσων προηγήθηκαν το αρκετά ταραγμένο 2023, αλλά και οι προβολές προς ένα ελπιζόμενα καλύτερο 2024, σίγουρα μια βάση αισιοδοξίας παρέχεται από την σχετική σταθερότητα της πορείας της Ελληνικής οικονομίας. Κάτι με την φορολογική υπεραπόδοση (που διώχνει προς ώρας από τον ορίζοντα το φάσμα των δίδυμων ελλειμμάτων) κάτι και με την απόκτηση του investment grade (η Moody’s μας λείπει μόνον, πια), κάτι με την αναπτυξιακή προπόρευση – σε όρους μεγέθυνσης, όχι κυριολεκτικά ανάπτυξης, αλλ’ ας μην λεπτολογούμε!… – έναντι πολλών Ευρωπαϊκών χωρών, η Ελλάδα νομιμοποιείται να βλέπει θετικά το αύριο. Ακόμη κι αν η πολυύμνητη αλλαγή παραγωγικού προτύπου παραμένει ζητούμενο (κατά τον Φραγκίσκο Κουτεντάκη, συντονιστή του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στην Βουλή «λίγο-πολύ έχει την ίδια σύνθεση, την ίδια κατανομή σε κλάδους και απασχόληση» όπως και πριν). 

Άλλωστε, όπως σημείωνε προ ημερών ο Θόδωρος Μητράκος – υποδιοικητής της ΤτΕ μέχρι και το 2021 – η επενδυτική ανάκαμψη, δηλαδή η μετάβαση από ένα 10% του Ελληνικού ΑΕΠ στην κρίση σε 14% του ΑΕΠ πλέον, δείχνει κάτι το μελλοντοστραφές. (Βέβαια, την ΕΕ την βλέπαμε παλιότερα με επενδύσεις στο 20% του ΑΕΠ, τώρα την έχουμε στο 22%… Πάντα η σχετική βελτίωση είναι εκείνη που μετράει).

Πλην όμως, ο ίδιος Θ. Μητράκος στην ανάλυσή του αναφέρθηκε σε ένα διπλό 40%, το οποίο καταδεικνύει τον εύθραυστο χαρακτήρα της – βελτιωμένης, είπαμε  – οικονομίας. Το πρώτο 40% έχει να κάνει ακριβώς με τις επενδύσεις:  Αυτό το 40% είναι το ποσοστό τους που αντιστοιχεί σε ακίνητα και σε κινήσεις real estate. Θυμόμαστε (ΑΝ θυμόμαστε) τι σήμανε αυτό κατά το παρελθόν! Τον δε Θ. Μητράκο θα τείναμε να τον προσέχουμε επί του θέματος, καθώς μπορεί στο ΚΕΠΕ και την ΕΛΣΤΑΤ να είχε στραφεί στα θέματα ανισοτήτων και αγοράς εργασίας, όμως στην Διεύθυνση Μελετών της ΤτΕ «έβλεπε» τα της αγοράς ακινήτων.

Το δεύτερο 40% έχει με την λειτουργία της τουριστικής δραστηριότητας, κλάδου «ιδιαίτερα ευάλωτου σε διεθνείς αναταράξεις» και με αναγκαστικό περιεχόμενο του προϊόντος του σε εισαγωγές αλλά και με την συνολική εξάρτηση της οικονομίας από εισαγωγές, καθώς «για κάθε μονάδα επένδυσης, το 40% χρειάζεται να είναι εισαγόμενο».

Ας παραμείνουν αυτά τα δυο 40% στην προσοχή μας όσο θα πορευόμαστε το 2024…