Τουλάχιστον 3 χαρακτήρες

ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ «ΑΥΤΟΣΑΜΠΟΤΑΖ» ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ

Το οικονομικό «αυτοσαμποτάζ» και πώς να το αποφύγετε
Φωτ. Suzy Hazelwood / Pexels
Η ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας του βιβλίου "Money on your Mind", Vicky Reynal, θεωρεί πως οι αγοραστικές μας συνήθειες έχουν διαμορφωθεί πολύ πριν αποκτήσουμε οικονομική ανεξαρτησία, κατά την παιδική μας ηλικία. Ευτυχώς, όπως εξηγεί, ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουμε.

Η σχέση μας με τα χρήματα μπορεί να εκφράζεται στην ενήλικη ζωή μας όπου οι περισσότεροι αποκτούμε οικονομική ανεξαρτησία, αλλά η αντίληψή μας, οι συνήθειες και οι συμπεριφορές που συνδέονται με το πορτοφόλι μας έχουν διαμορφωθεί ήδη από την παιδική μας ηλικία, σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέα του βιβλίου “Money on Your Mind”, Vikcy Reynal.

Η Reynal παραχώρησε πρόσφατα μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο CNBC αποδίδοντας τη στάση που τηρούμε στα καταστήματα αλλά ακόμα και τον χώρο εργασίας μας, στις προσλαμβάνουσες που είχαμε κατά την εποχή της αθωότητας.

«Καθώς μεγαλώνουμε, οι συναισθηματικές μας εμπειρίες μας δίνουν μορφή» λέει, δίνοντας ως παράδειγμα πώς κάποιος που ένιωσε ασφάλεια κατά την παιδική του ηλικία μπορεί να αισθάνεται ότι του αξίζουν «τα καλύτερα» στη ζωή του, και έτσι είναι πιο πιθανό να διαπραγματευτεί για έναν υψηλότερο μισθό ή να απολαύσει τα χρήματα που έχει.

Αντίθετα, λέει η Reynal στο αμερικανικό μέσο, όσοι παραμελήθηκαν στην παιδική τους ηλικία είναι πιθανότερο να μεγαλώσουν με χαμηλή αυτοεκτίμηση και το εκδηλώσουν αυτό και στην οικονομική τους συμπεριφορά.  Σε αυτήν συγκαταλέγεται και ένα πιθανό αίσθημα ενοχής όταν ξοδεύουν χρήματα, επειδή ίσως αισθάνονται ότι δεν τους αξίζει η καλύτερη δυνατή συνθήκη. Αντίθετα, ορισμένοι ίσως ξοδεύουν χρήματα για να εντυπωσιάσουν, επειδή βαθιά μέσα τους έχουν δοκιμάσει στο παρελθόν ανάξιοι προσοχής.

«Για το νήπιο που πηγαίνει στους γονείς του για να τους δείξει τη μουτζούρα του, το πώς θα του απαντήσουν θα του περάσει ένα μήνυμα για το πώς θα του “απαντήσει” και ο κόσμος», σημειώνει η Reynal.

Η σχέση μας με το χρήμα, όπως εξηγεί η Reynal, καθορίζεται συχνά από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε—είτε μέσα σε στέρηση είτε σε αφθονία. Όσοι μεγάλωσαν με έλλειψη, ακόμα κι αν καταφέρουν να αποκτήσουν πλούτο, συχνά παγιδεύονται σε μια «νοοτροπία στέρησης», που τους κάνει να ανησυχούν υπερβολικά για τα χρήματά τους, αποτρέποντάς τους από το να τα απολαύσουν. Άλλοι, αντίθετα, ξοδεύουν ασυλλόγιστα, προσπαθώντας να καλύψουν τις επιθυμίες του παρελθόντος και να προσφέρουν στα παιδιά τους όσα οι ίδιοι στερήθηκαν.

Η Reynal τονίζει ότι η υπερκατανάλωση ή οι αυτοκαταστροφικές οικονομικές συνήθειες, το «αυτο-σαμποτάζ» συχνά έχει βαθιές ψυχολογικές και συναισθηματικές ρίζες, όπως ο θυμός, η ανασφάλεια ή ο φόβος της ανεξαρτησίας. Το πρώτο βήμα για να ξεπεράσουμε αυτές τις συνήθειες είναι να εξετάσουμε προσεκτικά τις αιτίες πίσω από αυτές. Για παράδειγμα, η μοναξιά ή η ανία μπορεί να κρύβονται πίσω από τις αυθόρμητες αγορές, ενώ μια αίσθηση ανασφάλειας μπορεί να συνδέεται με την ανάγκη να ζητούμε συνεχώς βοήθεια από άλλους.

Η λύση, σύμφωνα με τη Reynal, βρίσκεται στην περιέργεια και την αποδοχή: να αναρωτηθούμε, χωρίς επικρίσεις, ποια συναισθήματα αποφεύγουμε μέσω του οικονομικού αυτοσαμποτάζ. Μέσα από αυτή την αναζήτηση, μπορούμε να ανακαλύψουμε τις ρίζες των συνηθειών μας και να βρούμε νέους τρόπους να τις αντιμετωπίσουμε.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ