Τον Φεβρουάριο του 2004 ο Ben Hammersley, ένας Βρετανός δημοσιογράφος, παρατήρησε ένα νέο είδος ψηφιακών μέσων: το «ραδιόφωνο που γίνεται download» από ερασιτέχνες ή ραδιοτηλεοπτικούς φορείς. Ο Hammersley πρότεινε διάφορα ονόματα γι’ αυτό. Ευτυχώς τα “audioblogging” και “GuerillaMedia” δεν έγιναν ευρέως γνωστά. Αλλά ένα τρίτο διαδόθηκε: το podcasting, μία σύνθεση των λέξεων “iPod” και “broadcasting”.

Σε ένα τεχνολογικό συνέδριο την επόμενη χρονιά, ο Steve Jobs, ο επικεφαλής της Apple, ρώτησε πόσοι από το ακροατήριο είχαν ακούσει για το podcasting. Ούτε ένα άτομο δεν είχε σηκώσει τότε το χέρι του, αλλά σήμερα, 20 χρόνια μετά την ονοματοδοσία τους, τα podcasts είναι mainstream. Περίπου το 43% των Αμερικανών χρηστών διαδικτύου και το 30% των Βρετανών ακούν τουλάχιστον ένα podcast τον μήνα.

Μπορείτε να ανοίξει την εφαρμογή της Apple, ή το Spotify και, όλο και περισσότερο, το YouTube για να βρείτε περίπου 4 εκατομμύρια εκπομπές. Από πρώην κατάδικους μέχρι δούκισσες, το podcasting έχει μετατρέψει οποιονδήποτε διαθέτει ένα μικρόφωνο σε ραδιοφωνικό παραγωγό που μπορεί να μιλήσει κατευθείαν στα ακουστικά μας.

Η έκρηξη των podcasts διευκολύνθηκε από τα smartphone. Το iPhone κυκλοφόρησε το 2007- οι πρώτες εφαρμογές podcast κυκλοφόρησαν μεταξύ 2010 και 2012. Το 2014 έφτασε το “Serial”, μια έρευνα για την αποτυχημένη δίκη για τη δολοφονία ενός εφήβου στο Μέριλαντ- ήταν η πρώτη εκπομπή που κέρδισε την προσοχή της αμερικανικής ποπ κουλτούρας (η πρώτη σεζόν αποθηκεύτηκε σε περισσότερες από 300 εκατ. συσκευές). Ο αριθμός των μηνιαίων ακροατών podcast στην Αμερική διπλασιάστηκε μέσα σε πέντε χρόνια.

Μετά το “Serial”, το podcasting βρίσκεται σε μια «υπερ-φορτισμένη, υπερ-καπιταλιστική, υπερ-σπεκουλαδόρικη περίοδο», σχολιάζει ο Nicholas Quah, ένας κριτικός podcast. Οι εταιρείες τεχνολογίας επένδυσαν στην αγορά, όπως το Spotify, το οποίο «διψούσε» για νέους πελάτες και ηχητικό περιεχόμενο που θα μπορούσε να έχει χωρίς δικαιώματα. (Το Spotify έχει επενδύσει 1 δισ. δολάρια στο podcasting από το 2018).

Αλλά πέρυσι η αγορά έμεινε μετέωρη. Οι οικονομικές αντιξοότητες ήταν ένας παράγοντας. Οι διαφημιστές και οι επενδυτές συνειδητοποίησαν ότι γνωρίζουν σχετικά λίγα για το πόσοι άνθρωποι ακούν πραγματικά podcasts: Οι «λήψεις», η συνήθης μέτρηση για το ενδιαφέρον του κοινού, δεν ισοδυναμούν πάντα με ακρόαση. Το Spotify κατήργησε 200 θέσεις εργασίας στο podcasting- και άλλοι ακολούθησαν το παράδειγμά του. Πολλές αναγνωρισμένες εκπομπές ακυρώθηκαν, μεταξύ των οποίων και το “Stolen”, το οποίο κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ για την ηχητική δημοσιογραφία το 2023. Οι podcasters έμαθαν ότι «η αριστεία δεν θα σας σώσει», λέει ο Neil Verma, μελετητής των μέσων ενημέρωσης.

Αν και οι παραγωγοί πασχίζουν για τα κέρδη τους, το podcasting βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Οι διαφημιστικές δαπάνες και ο χρόνος ακρόασης προβλέπεται να αυξηθούν. Αλλά το μέσο «αναπτύσσεται προς μια κατεύθυνση που είναι δύσκολο να αποδεχτούν πολλοί από τους αυθεντικούς του podcast», λέει ο Ariel Shapiro, ο οποίος γράφει το Hot Pod, ένα ενημερωτικό δελτίο του κλάδου.

Τι επιφυλάσσει το μέλλον; Ορισμένοι πιστεύουν ότι το μέλλον του podcasting βρίσκεται στο βίντεο. Πολλά podcasts, συμπεριλαμβανομένου ενός talk show με οικοδεσπότη τον Joe Rogan, το πιο δημοφιλές podcast παγκοσμίως, χρησιμοποιούν πλέον βίντεο για να μεγαλώσουν το κοινό τους. «Θα παρακολουθούμε podcasts, θα παραλείπουμε κεφάλαια των podcasts και θα τα σχολιάζουμε στο τέλος», προβλέπει ο Will Page, πρώην επικεφαλής οικονομικών στο Spotify.

Στοιχηματίζοντας ότι κάποιοι χρήστες αποζητούν και «οπτική ψυχαγωγία» κατά την ακρόαση, το Spotify άρχισε να υποστηρίζει βίντεο podcasts το 2020. Ήδη το μαύρο εικονίδιο του μικροφώνου έχει γίνει πανταχού παρόν στο YouTube και το TikTok, λειτουργώντας ως σύμβολο των podcast. Το βίντεο θα βοηθήσει στην περαιτέρω εξάπλωση των podcasts- σπάνια ο ήχος από μόνος του γίνεται viral.

Ό,τι κι αν συμβεί στη βιομηχανία, ο αντίκτυπός της στην αφήγηση ηχητικών ιστοριών θα κρατήσει. Τα podcast προσφέρουν κάτι που οι παραδοσιακές μορφές περιεχομένου συχνά παραλείπουν, αλλά το κοινό το αποζητά, καθώς η εμπιστοσύνη στα μέσα ενημέρωσης έχει μειωθεί: διαφάνεια. Αντί για επίσημες συνεντεύξεις, οι ακροατές στρέφονται στις συζητήσεις. Αντί για ραδιοφωνικές εκπομπές με συγκεκριμένη διάρκεια, οι ακροατές παρακολουθούν ολόκληρες έρευνες επί ώρες. «Εκθέτοντας τα τρωτά σημεία της δημοσιογραφικής διαδικασίας, το ειδησεογραφικό προϊόν γίνεται πιο αξιόπιστο », γράφει ο David Dowling στο “Podcast Journalism”, ένα βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Τα podcast συχνά ξεκινούν να εξηγούν πράγματα – και πάντα καταλήγουν να εξηγούν τον εαυτό τους.

©The Economist. Μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε από την Economia Media Α.Ε., έπειτα από ειδική άδεια. Το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο βρίσκεται στο www.economist.com