Με τα τάμπλετς και τα κινητά τηλέφωνα να αποτελούν για πολλούς γονείς την πρώτη λύση «έκτακτης ανάγκης» για να απασχολήσουν τα μικρά παιδιά τους στο σπίτι, σε κοινωνικές συναντήσεις και στο αυτοκίνητο, η παγιωμένη, μάλλον, συνήθεια, αρχίζει να εκδηλώνει τις συνέπειές σε μεγάλη κλίμακα.

Σύμφωνα με μία νέα μελέτη, ένα νήπιο «χάνει», κατά μέσο όρο, περισσότερες από 1.000 λέξεις που ξεστομίσει κάθε ημέρα ένας ενήλικος, εξαιτίας του χρόνου που περνά απασχολημένο μπροστά σε μία οθόνη. Το γεγονός αυτό, καθυστερεί την ανάπτυξη γλωσσικών δεξιοτήτων στα παιδιά, σύμφωνα τους ερευνητές που δημοσίευσαν τη μελέτη τους στο περιοδικό Pediatrics της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας (Jama), αφού πρώτα παρακολούθησαν 220 οικογένειες στην Αυστραλία, επί δύο χρόνια, για να μετρήσουν τη σχέση μεταξύ της χρήσης οθόνης στην οικογένεια και του γλωσσικού περιβάλλοντος των παιδιών.

Οι οικογένειες κατέγραφαν όσα ακούγονταν γύρω από το παιδί τους με τη χρήση προηγμένης τεχνολογίας αναγνώρισης ομιλίας κατά τη διάρκεια 16 ωρών στο σπίτι. Επανέλαβαν αυτή τη διαδικασία κάθε έξι μήνες μεταξύ των ηλικιών 12 και 36 μηνών. Η επικεφαλής ερευνήτρια, Δρ Mary Brushe από το Ινστιτούτο Telethon Kids, δήλωσε: «Η τεχνολογία που χρησιμοποιούμε είναι ουσιαστικά σαν ένα Fitbit, αλλά αντί να μετράει τον αριθμό των βημάτων, αυτή η συσκευή μετράει τον αριθμό των λέξεων που λέγονται από, προς και γύρω από το παιδί».

Η συσκευή κατέγραφε επίσης τον χρόνο που ξόδευαν τα παιδιά στην οθόνη.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η έκθεση των μικρών παιδιών σε οθόνες, συμπεριλαμβανομένων των τηλεοράσεων και των τηλεφώνων, ελάττωνε τις γλωσσικές τους δυνατότητες, με τη συσχέτιση να γίνεται πιο έκδηλη στην ηλικία των τριών ετών.

Για κάθε επιπλέον λεπτό χρόνου στην οθόνη, τα τρίχρονα παιδιά της μελέτης άκουγαν επτά λέξεις λιγότερες, εκφράζονταν με πέντε λέξεις λιγότερες και συμμετείχαν σπανιότερα σε συζητήσεις.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο μέσος χρόνος που περνούσαν τα τρίχρονα μπροστά από την οθόνη ήταν 2 ώρες και 52 λεπτά χρόνου ημερησίως. Οι ίδιοι εκτίμησαν ότι αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα παιδιά αυτά να εκτίθενται σε 1.139 λιγότερες λέξεις ενηλίκων, να ξεστομίζουν 843 λιγότερες λέξεις και να συμμετέχουν σε 194 λιγότερους μικρο-διαλόγους.

Επειδή η μελέτη δεν μπόρεσε να καταγράψει τη σιωπηλή χρήση του τηλεφώνου των γονέων, συμπεριλαμβανομένης της ανάγνωσης μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, της αποστολής γραπτών μηνυμάτων ή της αθόρυβης κύλισης σε ιστότοπους ή μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η Brushe εκτίμησε ότι, ακόμα και σε αυτά τα αποτελέσματα, ενδέχεται να έχει υποτιμηθεί ο αντίκτυπος που έχουν οι οθόνες στα παιδιά.