Για να προσδιορίσουν τις αποστάσεις μεταξύ αστεριών, γαλαξιών και… «υπερπέραντος», οι αστρονόμοι έχουν συμφωνήσει σε μία πρακτική, για τη συμπαντική κλίμακα, μονάδα μέτρησης: το έτος φωτός. Πρόκειται για τη νοητή ευθεία που διανύει μια ακτίνα φωτός σε έναν γήινο χρόνο 365 ημερών και ισούται με 9,46 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. 

Για να έχουμε μία εικόνα των αχανών αποστάσεων, ο Ήλιος μας απέχει 8 λεπτά φωτός, το πλησιέστερο άστρο στο ηλιακό μας σύστημα, ο Εγγύτατος του Κενταύρου, 4,2 έτη φωτός και ο Μέγας Γαλαξίας της Ανδρομέδας 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός.  

Στα περίπου 100 χρόνια αεροδιαστημικής ιστορίας, το ανθρώπινο είδος έχει καταφέρει να πετάξει σαν μηχανικό πουλί ουρανό και στη συνέχεια να εκτιναχθεί ψηλότερα, έξω από την ατμόσφαιρα, στέλνοντας διαστημικά σκάφη προς πάσα κατεύθυνση: προς τον ήλιο, το φεγγάρι, και τις εσχατιές του ηλιακού συστήματος. Τίποτα όμως ανθρώπινο δεν έχει καν πλησιάσει τη επικράτεια κάποιου άλλου αστεριού και όλα τα μηχανικά «παιχνίδια» παραμένουν στην κοσμική μας γειτονιά.

Στη συντριπτική τους πλειονότητα αυτές οι αποστολές είναι μη επανδρωμένες και στην πραγματικότητα, το πιο μακρύ ταξίδι των ανθρώπων είναι μόλις ένα δευτερόλεπτο φωτός: από τη Γη, στη Σελήνη. 

Από το 1969 έως σήμερα, ή, πιο σωστά, από την αυγή της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα, μόνο δώδεκα άνδρες έχουν περπατήσει στο Φεγγάρι, όλοι τους Αμερικανοί. Πρώτος ήταν φυσικά ο Νηλ Αρμοστρονγκ, με την περίφημη ρήση του να έχει ήδη χαράξει τη θέση της στα βιβλία της Ιστορίας και τελευταίος ο Χάρισον Σμιτ, με το Apollo 17, το 1972. Σήμερα είναι 88 ετών.  

Μισό αιώνα μετά, η NASA σχεδιάζει να ξαναστείλει ανθρώπους στο φεγγάρι, έχοντας στην πραγματικότητα το βλέμμα της στραμμένο ακόμα πιο μακριά, στον κόκκινο πλανήτη και, τόσο η λίστα των πιθανότερων, επόμενων περιπατητών του δορυφόρου, όσο και οι στόχοι των αποστολών, εκφράζουν τη σαφώς πιο γκλομπαλιστική ατζέντα του διαστημικού οργανισμού.

Με τις αποστολές Artemis, η NASA φιλοδοξεί να προσεδαφίσει για πρώτη φορά γυναίκα αστροναύτη στη Σελήνη, καθώς και αφροαμερικανό αστροναύτη. Επιχειρησιακά, θα χρησιμοποιήσει καινοτόμες τεχνολογίες για να εξερευνήσει μεγαλύτερο μέρος της σεληνιακής επιφάνειας από ποτέ άλλοτε και θα συνεργαστεί με εταιρείες και άλλα κράτη για να δημιουργήσει την πρώτη αποικία ανθρώπων στο φεγγάρι. 

«Θα χρησιμοποιήσουμε όσα μαθαίνουμε στη Σελήνη και γύρω από αυτήν για να κάνουμε το επόμενο τεράστιο βήμα: να στείλουμε τους πρώτους αστροναύτες στον Άρη», σημειώνει η NASA στους αντικειμενικούς στόχους των αποστολών Artemis.

«Επιστρέφουμε στη Σελήνη για τις επιστημονικές ανακαλύψεις, τα οικονομικά οφέλη αλλά και για να εμπνεύσουμε μια νέα γενιά εξερευνητών: τη γενιά της Αρτέμιδος (…) θα οικοδομήσουμε μια παγκόσμια συμμαχία και θα εξερευνήσουμε το βαθύ διάστημα προς όφελος όλων». 

Ρομπότ και αστροναύτες θα σαρώσουν το φεγγάρι της Γης, οικοδομώντας μια βάση στην επιφάνεια, και το Gateway, την «πύλη», σε σεληνιακή τροχιά.

Το Gateway θα περιφέρεται γύρω από τη Σελήνη για περισσότερο από μια δεκαετία, παρέχοντας ένα μέρος για να ζουν και να εργάζονται αστροναύτες.

Κατασκευασμένα από αμερικανικές εταιρείες, ειδικά συστήματα θα μεταφέρουν τους αστροναύτες από τη σεληνιακή τροχιά στην επιφάνεια και πίσω σε τροχιά. Πάνω στο φεγγάρι, το Artemis Base Camp θα προσφέρει μια σύγχρονη σεληνιακή καμπίνα και ένα ρόβερ για χερσαίες εξερευνήσεις.

Στο μέλλον, η Σελήνη ίσως γίνει το μεγάλο λιμάνι για άλλους πλανήτες. Επειδή το φεγγάρι είναι έξι φορές μικρότερο από τη Γη, η ενέργεια που απαιτείται για την εκτόξευση διαστημικών σκαφών προς μακρινούς προορισμούς είναι πολύ μικρότερη και τα ταξίδια θα αποδειχτούν οικονομικά πιο βιώσιμα. Απαραίτητα μέταλλα βρίσκονται σε αφθονία στην ζώνη των αστεροειδών, και το ανθρώπινο είδος ήδη οραματίζεται το μέλλον των εξορύξεων σε τροχιά και των μεγάλων βιομηχανιών στο Διάστημα.

Πλέον μας επιτρέπονται ακόμα οι χρονικοί παραλληλισμοί με την εξέλιξη της ναυσιπλοΐας. Σε λίγους αιώνες, διαστημικά σκάφη που θα έχουν συναρμολογηθεί σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας θα σαλπάρουν από τη Σελήνη για τα όρια του ηλιακού μας συστήματος γεμάτα αστρο-ναύτες, για κυριολεκτικά νέους κόσμους και όχι απλές ηπείρους στην ίδια Γη. Τίποτα δεν είναι βέβαιο φυσικά, αλλά αυτό είναι το πλάνο, και για να καταφέρεις κάτι, πρέπει πρώτα να το ονειρευτείς με λεπτομέρεια, μαθαίνοντας από τις αποτυχημένες απόπειρες της διαδρομής.

Η NASA εμφανίζεται σίγουρη πως τα ονόματα των μελλοντικών αστροναυτών θα μνημονεύονται πλάι σε αυτά των πρώτων θαλασσοπόρων. «Η επιτυχία μας, θα αλλάξει τον κόσμο».