Πριν λίγα χρόνια, ο πιο δημοφιλής τρόπος για να βγει κανείς ραντεβού με έναν άγνωστο ήταν οι εφαρμογές διαδικτυακών γνωριμιών, οι οποίες ευδοκίμησαν την δεκαετία του 2000. Τα apps αυτά γνώρισαν εκ νέου ιδιαίτερη απήχηση και εν μέσω lockdown κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19. Πλέον όμως, αυτή η πρώτη γενιά των εφαρμογών που υποσχέθηκε ότι θα εκσυγχρονίσει την ανθρώπινη επικοινωνία και θα διευκολύνει με αλγόριθμους τις γνωριμίες, φαίνεται να εγκαταλείπεται σταδιακά από τους χρήστες. Μάλιστα σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση στο Τhe information, οι μεγάλοι παίκτες της αγοράς όπως το Tinder, το Bumble και το Hinge, βλέπουν τους τελευταίους μήνες μείωση συνδρομητών – ιδίως στις μικρότερες ηλικιακά κατηγορίες.  

Η Bumble έχασε σχεδόν το 9% των συνδρομητών της, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε τον περασμένο μήνα. Η Match Group, από την πλευρά της, είδε περίπου το 5% των συνδρομητών της να εγκαταλείπει τις κορυφαίες εφαρμογές της, συμπεριλαμβανομένων των Tinder και Hinge, κατά την ίδια περίοδο.

Αναλυτές αποδίδουν την πτώση αυτή στην έλλειψη καινοτομίας και στη βαθιά απογοήτευση της Gen Z, η οποία απομακρύνεται από την επιφανειακή  λογική που προσφέρει το “swipe”, θεωρώντας την εμπειρία επαναλαμβανόμενη και ψυχολογικά εξαντλητική. Η υπόσχεση της διαδικτυακής ευκολίας αντικαθίσταται σταδιακά από την ανάγκη για περισσότερη αυθεντικότητα και στενότερη προσωπική επαφή. Σε έναν κόσμο όπου τα πάντα πλέον μπορούν να οριστούν από έναν αλγόριθμο, το συναίσθημα φαίνεται να αντιστέκεται. Η αναζήτηση συντρόφου επιστρέφει σταδιακά από τα pixels της οθόνης, στην πραγματικότητα.

Οι matchmakers επιστρέφουν

Η αδυναμία των εφαρμογών να προσφέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα έχει δημιουργήσει χώρο για μια νέα…. παλαιότερη αγορά: τους επαγγελματίες matchmakers. Υψηλόβαθμα στελέχη από τον χώρο της τεχνολογίας, επιχειρηματίες και CEOs  αναθέτουν σε εξειδικευμένους επαγγελματίες  την «αποστολή» της γνωριμίας. Aπό τα Dating apps, που έκαναν το φλέρτ τόσο απλό όσο το να παραγγείλει κανείς φαγητό,  η Silicon Valley εν έτει 2025, φαίνεται να ζει μια αντίστροφη τεχνολογική επανάσταση. Οι άνθρωποι της τεχνολογίας εγκαταλείπουν τις εφαρμογές γνωριμιών και στρέφονται ξανά στην πιο παλιά και ίσως πιο αποτελεσματική, μέθοδο. Αυτή του προξενιού.

Ωστόσο, οι υπηρεσίες αυτές δεν περιορίζονται στην παραδοσιακή έννοια του συνοικεσίου. Συνδυάζουν ψυχομετρικά εργαλεία και τεστ προσωπικότητας αλλά και τεχνικές κοινωνικής παρατήρησης και καθοδήγησης. Ο στόχος είναι διπλός: να βρεθεί ο κατάλληλος σύντροφος και να βελτιωθεί η ικανότητα επικοινωνίας του ίδιου του πελάτη.

Οι αμοιβές είναι  υψηλές και η ζήτηση των επαγγελματιών που προσφέρουν αυτές τις υπηρεσίες είναι ιδιαίτερα αυξημένη, κυρίως από εκπροσώπους της πολυάσχολης ελιτ, όπου ο χρόνος μεταφράζεται σε χρήμα. Ενδεικτικά, οι αμοιβές των ανθρώπων αυτών που αναλαμβάνουν τον ρόλο του «προξενητή/τρας» κυμαίνονται σε μεγάλο εύρος, από 14.500 δολάρια για τρεις μήνες έως 500.000 δολάρια για ένα έτος. Όσο για τα ποσοστά επιτυχίας; Κυμαίνονται συνήθως μεταξύ 80% και 100%. Η αναζήτηση σχέσης φαίνεται να μετατρέπεται σε project, με μεθοδολογία, χρονοδιάγραμμα και μετρήσιμους δείκτες επιτυχίας.

Η αγορά του έρωτα με οικονομικούς όρους

Η σύγχρονη αγορά των σχέσεων αποτυπώνει τις ευρύτερες κοινωνικοοικονομικές τάσεις: εξατομίκευση, εξειδίκευση και επαγγελματισμός. Όλα αυτά με σκοπό την εκπλήρωση συναισθηματικών αναγκών. Ο έρωτας γίνεται υπηρεσία, και η «απόδοση επένδυσης» αποκτά κυριολεκτική σημασία.

Οι εταιρείες matchmaking αποτελούν πλέον μέρος μιας αναδυόμενης «οικονομίας των συναισθημάτων», όπου οι διαπροσωπικές σχέσεις αντιμετωπίζονται με τη λογική της στρατηγικής επένδυσης. Επαγγελματίες σύμβουλοι, ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι λειτουργούν ως ενδιάμεσοι σε μια αγορά που υπόσχεται κάτι απλό αλλά ταυτόχρονα σύνθετο: συναισθηματική σταθερότητα.

Η πολυτέλεια των υπηρεσιών αυτών δεν είναι απλώς δείγμα status, αλλά και σύμπτωμα μιας εποχής όπου η ανθρώπινη επαφή διέρχεται τη δική της κρίση.

Η Meta επιβραδύνει τον ρυθμό: AI με ανθρώπινη διάσταση

Την ίδια στιγμή, ο τεχνολογικός κολοσσός της Meta επιχειρεί να δώσει νέα πνοή στο Facebook Dating App, ακολουθώντας διαφορετική στρατηγική. Αντί να ενισχύσει την ταχύτητα των γνωριμιών, επιλέγει να την επιβραδύνει.

Η εταιρεία ενσωματώνει εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης που επιδιώκουν να κάνουν τη διαδικασία πιο φυσική και «ανθρώπινη». Η νέα εκδοχή της πλατφόρμας βοηθά τους χρήστες να διαμορφώνουν μια πιο ουσιαστική επικοινωνία, να ανακαλύπτουν κοινά ενδιαφέροντα και να αποφεύγουν την ψυχολογική κόπωση του συνεχούς swiping. Η εταιρεία, στα τέλη Σεπτέμβρη, παρουσίασε δύο νέες λειτουργίες μέσω της εφαρμογής. Το Dating Assistant που προτείνει στους χρήστες πιθανούς συντρόφους, με παρόμοια ενδιαφέροντα και το Meet Cute. Μια λειτουργία τύπου chatbot που δημιουργεί φανταστικά σενάρια, όπως μια τυχαία συνάντηση σε ένα βιβλιοπωλείο και προσκαλεί τους χρήστες που έχουν κάνει “match” να ξεκινήσουν μια συζήτηση. Στόχος, είναι η επικοινωνία να είναι λιγότερο αμήχανη και να ενθαρρύνει το χιούμορ και τον αυθορμητισμό. Τα σενάρια ίσως να είναι λίγο κλισέ, ωστόσο στοχεύουν στο να προσελκύσουν χρήστες που ανήκουν στην GEN Z και οι οποίοι φαίνεται να έλκονται από πιο ειδυλλιακές καταστάσεις.  Επί του παρόντος το Meet Cute pairing γίνεται σε εβδομαδιαία βάση, αλλά η εταιρεία σκοπεύει να αυξήσει τη συχνότητα.

Εκτός της Meta, και άλλες τεχνολογικές πλατφόρμες επενδύουν δυναμικά στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Ανάμεσά τους και η εφαρμογή Sitch, ενώ χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Match Group. Παρά τη σημαντική πτώση της μετοχής της κατά 68% την τελευταία πενταετία, η εταιρεία προχώρησε πέρυσι σε συνεργασία με την OpenAI, επενδύοντας πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια στην ανάπτυξη λύσεων βασισμένων στην Τεχνητή Νοημοσύνη. 

Η επένδυση αυτή φαίνεται ότι απέδωσε, έστω και μερικώς, καθώς οδήγησε στην εισαγωγή νέων λειτουργιών στις εφαρμογές της, όπως η επιλογή φωτογραφιών μέσω AI, καθώς και η υποστήριξη στη σύνταξη απαντήσεων στα προφίλ χρηστών στην πλατφόρμα Hinge. 

Η στρατηγική αυτή αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη αλλαγή στην κατεύθυνση των εφαρμογών αυτών: η γενετική τεχνητή νοημοσύνη δεν περιορίζεται πια στην ενισχυση της παραγωγικότητας ή την ψυχαγωγία. Επεκτείνεται σε τομείς που στοχεύουν στη βελτίωση των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων, στην ενθάρρυνση της επικοινωνίας και στη μείωση της απόστασης ανάμεσα σε ανθρώπους που συχνά ζουν σε παράλληλους, ψηφιακούς κόσμους. Σε έναν κόσμο που εξελίσσεται διαρκώς και περιστρέφεται καθημερινά γύρω από αμέτρητα κλικ, δεδομένα και αλγόριθμους, η μεγαλύτερη πρόκληση δεν είναι μόνο η επόμενη τεχνολογική καινοτομία, αλλά και  η ανάδειξη της σημασίας της ανθρώπινης επαφής.