Θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς πώς θα εξελιχθεί τώρα η εκτίμηση που – πολλοί ανά τον κόσμο, ιδίως όμως στην Ελλάδα – έτρεφαν στην πολιτική προσωπικότητα, τις ικανότητες χειρισμού και τους ισορροπισμούς του Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν. Τώρα που με την ψήφο μομφής στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση, κατέρρευσε η Κυβέρνηση Μπαρνιέ την οποία είχε στήσει ο Πρόεδρος μη επιλέγοντας από την σχετική πλειοψηφία (της Αριστεράς – 180 έδρες), αλλά από την τέταρτη πολιτική δύναμη (της παραδοσιακής Δεξιάς – 69 έδρες).

Προσθέτει στο πολιτικό σασπένς το γεγονός ότι το τωρινό Γαλλικό πολιτικό δρώμενο – όπως προέκυψε από την μη-ψήφιση του Προϋπολογισμού 2025, οπότε η Γαλλία που θα έπρεπε να «διορθώσει» το δημοσιονομικό έλλειμμά της το οποίο ξεπερνάει κάθε Ευρωπαϊκό στόχο θα χρειαστεί τώρα να λειτουργήσει με δωδεκατημόρια του Προϋπολογισμού 2024! – εκτυλίσσεται κάτω από το όλο και πιο ξινό βλέμμα των αγορών απέναντι στην Γαλλία. Η οποία «αισίως» είδε τις αποδόσεις του 10ετούς της να ξεπερνούν προ ημερών το 3%, δηλαδή να είναι χειρότερες κι από του αντίστοιχου Ελληνικού (με τις οικονομικές σελίδες να διερωτώνται, ρηχά αλλ’ έτσι λειτουργούν οι αγορές, αν «η Γαλλία θα είναι η επόμενη Ελλάδα»).

Οι ισορροπισμοί Μακρόν, λοιπόν, ενός ανθρώπου που υποτίθεται ότι – εκτός από σοβαρή γνώση Αρχαίων Ελληνικών και πολιτικής φιλοσοφίας και αντίστοιχων συμβολισμών – έφερνε στις αποσκευές του ακριβώς την πείρα θητείας στον χρηματοπιστωτικό τομέα και δη στους Ροσίλντ (προσεγγιστικά αυτή είναι η σωστή γαλλική προφορά των καθ’ ημάς Ρότσιλντ, ενώ πλησιέστερα προς Ρόθτσαϊλντ είναι η αγγλική: το καταγράφουμε γιατί στην Ελλάδα του 2024 αυτά είναι που μετράνε!), έρχονται τώρα να δημιουργήσουν πρόσθετα προβλήματα σε μια «δύσκολη» Γαλλία. Με ταραχώδη κοινή γνώμη, χωρίς πολλές-πολλές αντοχές.

Επειδή δε ο Μακρόν βασικά δια της εικόνας και των εντυπώσεων χειρίστηκε την πολιτική, την μια με την θριαμβική προσέλευσή του στο Λούβρο στην πρώτη νίκη του, την άλλη με τις ομιλίες σε Σορβόννη και Πνύκα, την τρίτη όταν ξέγραφε το ΝΑΤΟ ως brain dead, τώρα δια της εικόνας πάει να βάλει τον εαυτό του στην γωνία: σπεύδει να αναζητήσει/ορίσει νέο Πρωθυπουργό εγκαίρως ώστε να …. υποδεχθεί τον Ντόναλντ Τραμπ, προ της ορκωμοσίας του, στο Παρίσι, στα εγκαίνια της λαμπρά αναστηλωμένης Νοτρ Νταμ…

Βέβαια, οι λάτρεις της περίπτωσης Μακρόν πιθανότατα θα σταθούν ότι το ίνδαλμά τους πάει να γκρεμιστεί με την προσέλευση των ψήφων Λεπέν σε πρόταση μομφής της Αριστεράς, άρα «θεωρία των δυο άκρων», άρα ο Εμμανουέλ Μακρόν λαμπερός αγωνιστής της λογικής στο (Ευρωπαϊκό) Κέντρο. Άντε όμως να τα εξηγήσεις αυτά (α) στην λαϊκή ψήφο και (β) στις αγορές – ταυτόχρονα.