Λίγοι πρόσεξαν ότι, την στιγμή που ξεκινούν στις Βρυξέλλες οι βυζαντινές διεργασίες ανάδειξης των επομένων ηγεσιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Προεδρία και «σοβαρά» χαρτοφυλάκια Επιτροπής, Προέδρος Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ύπατος Εκπρόσωπος για τις Εξωτερικές Σχέσεις, άντε και Πρόεδρος του ΕυρωΚοινοβουλίου), την κυλιόμενη Προεδρία του Συμβουλίου Υπουργών αναλαμβάνει ποιος; Μα… η Ουγγαρία!

Όποιος δεν το πιστεύει, ας τσεκάρει πώς τώρα-τώρα, στις 13 Ιουνίου, συγκαλείται στην Βουδαπέστη η συνάντηση της TEPSA – της Ένωσης των Ευρωπαϊκών Ινστιτούτων, απ’ όλες τις χώρες της ΕΕ και κάποιες ακόμη (Αγγλία, Νορβηγία, Ελβετία, Γεωργία, Β. Μακεδονία, Ουκρανία, Τουρκία). Παραδοσιακά, η συνάντηση αυτή διεξάγεται στην πρωτεύουσα της χώρας που αναλαμβάνει την Προεδρία και περιλαμβάνει το καθιερωμένο Pre-Presidency Seminar, δηλαδή ένα χαλαρό συνέδριο όπου η συλλογική σοφία της TEPSA κάνει συστάσεις/προτάσεις στην αναλαμβάνουσα Προεδρία, αλλά και ακούει την Προεδρία να παρουσιάζει και να επεξηγεί τις κατευθύνσεις του Εξαμήνου της.

Φέτος, από 1^ης Ιουλίου μέχρι τέλος Δεκεμβρίου, προεδρεύει στην ΕΕ «27» η Ουγγαρία. Θέμα του Pro-Presidency: “Changes and Challenges in the EU”. Με συζητήσεις (α) για την Ανταγωνιστικότητα της ΕΕ και των Κρατών-μελών , (β) για μια πρώτη αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών, (γ) για το μέλλον της Πολιτικής Διεύρυνσης της ΕΕ. Εδώ, θα τρέξουν τρεις παράλληλες συζητήσεις: (δ) μετανάστευση και δημογραφικό, (ε) αποτίμηση 20 ετών συμμετοχής στην ΕΕ [αυτό ευθέως Ουγγρικού ενδιαφέροντος] και (στ) θέματα σύγκλισης και Προϋπολογισμού της ΕΕ.

Εύκολα διαπιστώνει κανείς, λοιπόν, ότι την στιγμή που στις Βρυξέλλες θα ανάβουν τα αίματα και στις πρωτεύουσες – δηλαδή σε Βερολίνο, (όσο αντέχει η παραζαλισμένη εκεί Κυβέρνηση) Παρίσι (όσο επιτρέπουν οι προεκλογικοί χειρισμοί Μακρόν, βέβαια), Ρώμη (που αίφνης έγινε πάλι το κέντρο της προσοχής της ΕΕ) – θα πλέκονται οι ίντριγκες, η Κυβέρνηση Όρμπαν θα εξηγεί διεξοδικά τις τωρινές και αυριανές θέσεις της. Δεν τα πήγε άλλωστε και άσχημα στις Ευρωκάλπες – πάνω από 42% για το Fidesz που είναι π.χ. μεγαλύτερο από το δικό μας 28% της Ν.Δ. αν και μικρότερο από το εκεί 52% των Ευρωεκλογών του 2019, κι αυτό μεγαλύτερο από το εδώ 33% – Θα εξηγεί η Κυβέρνηση Όρμπαν τις θέσεις και τις προτεραιότητές της ως Προεδρία και στοιχηματίζουμε, θα ακούει τις αντιρρήσεις των περισσότερων Ινστιτούτων της TEPSA για τις συνολικές και επιμέρους επιλογές της – δράσης και ανάσχεσης.

Βέβαια, παράλληλα θα βρίσκονται σε εξέλιξη οι χειρισμοί του αμφιτρύωνος της διοργάνωσης Βίκτορ Όρμπαν, που μέχρι προ τριών ετών – Μάρτιος του 2021 – μετείχε δια του Fidesz του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα/ΕΛΚ μαζί με το Γερμανικό CDU/CSU, την Ιταλική Forza Italia, το Ισπανικό Partido Popular, το Αυστριακό OePP, τους Γάλλους Les Républicains, την ημετέρα Ν.Δ. κοκ. Τώρα-τώρα επιχειρεί πάση δυνάμει να μπλοκάρει το ενδεχόμενο συνεργασίας του ΕΛΚ με το δεξιότερο σχηματισμό των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών , όπου σημειωτέον στρατεύονται από την Ιταλία οι Fratelli d’ Italia της Τζώρτζιας Μελόνι (πήρε κάτι σαν 28% των ψήφων στις Ευρωεκλογές του 2024)^. Να μπλοκάρει λόγω των ανοιγμάτων της νυν Προέδρου της Επιτροπής Ούρσουλας φον ντερ Λάϊεν, που κάνει ακούραστη καμπάνια προκειμένου να αναδειχθεί και πάλι στην Προεδρία. Πέραν του Β. Όρμπαν, την Μελόνι προσπαθεί να «τραβήξει» και η Μαρίν Λεπέν, που ο Εθνικός Συναγερμός της βρίσκεται στην άλλη ακροδεξιά ομάδα, της Ταυτότητας και Δημοκρατίας. 

Εν τω μεταξύ, όμως, επειδή την ουσιαστική επιλογή Προέδρου της Επιτροπής κάνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο /δηλαδή το Συμβούλιο Αρχηγών Κυβερνήσεων και Κρατών των «27», σκανδαλίζει ήδη τους διαδρόμους η τάση του Σαρλ Μισέλ – Βέλγου Προέδρου του ως άνω Ευρωπαϊκού Συμβουλίου – να μην καλέσει καν στην πρώτη «σύνοδο προσανατολισμού» της Κορυφής την … Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν. Η οποία είναι μέλος του ΕΛΚ ως Χριστιανοδημοκράτης, ανεδείχθη δε σε Spitzenkandidatin του ΕΛΚ (με πρωτοβουλία ΠολωνοΕλληνική, Τουσκ – Μητσοτάκη). Και είναι αλήθεια ότι το ΕΛΚ αποτελεί την μεγαλύτερη ομάδα στο ΕυρωΚοινοβούλιο. Όμως, η κυρία φον ντερ Λάϊεν δεν είναι αρχηγός Κυβερνήσεως ή Κράτους, οπότε – κατά Σαρλ Μισέλ – θα έπαιρνε παρεξηγήσιμα κεφάλι αν παρευρισκόταν στην Κορυφή, ειδικά αυτή! 

Η άποψη Σαρλ Μισέλ, που τόχει Μανιάτικο με την Ούρσουλα, ενοχλεί πολλούς. Όμως, θεσμικά, ο Πρόεδρος είναι που συγκαλεί την Κορυφή και – με πανηγυρική επιστολή – καλεί τους συμμετέχοντες και καθορίζει την ατζέντα. Να δούμε πώς θα καταλήξουν αυτά τα ενδοοικογενειακά.