Αναμενόμενο ήταν, όταν ψηφίσθηκε από την Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων η βοήθεια – οικονομική και στρατιωτική, πάντως επείγουσα – προς την Ουκρανία, ο Πρόεδρος Ζελένσκι να ευχαριστήσει θερμά αλλά και … να καλωσορίσει την επάνοδο των ΗΠΑ στην σωστή πλευρά της Ιστορίας. 

Λιγότερο εμφατικά, ωστόσο αντίστοιχα εκφράστηκε και ο Πρόεδρος Μπάϊντεν μετά την από μέρους του υπογραφή της τελικής νομοθεσίας (μετά και την Γερουσία) του συνολικού πακέτου για Ουκρανία-Ισραήλ-Ταϊβαν, με έμφαση ακριβώς στο πολύπλευρο της κίνησης. Ας μην παραλείψει κανείς και ανάλογες αναφορές και του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάϊκ Τζόνσον, ο οποίος από δευτερότριτο πολιτικό ρόλο βρέθηκε να μεσουρανεί στο Αμερικανικό πολιτικό σύστημα όπως έκοψε τον Γόρδιο Δεσμό της ψήφισης της βοήθειας: αυτός, βέβαια, έκανε την σχετική του αναφορά μιλώντας μπροστά στην φοιτητική κατάληψη/εξέγερση του Πανεπιστημίου Κολούμπια, όπου φοιτητές γιούχαραν από τα αντίσκηνά της κατάληψής τους, με αιχμή την ισραηλινή εκστρατεία εκκαθάρισης της Γάζας.

Συνολικά, πάντως, η Σωστή Πλευρά της Ιστορίας διεκδικεί άβολα κεντρικό ρόλο π.χ. στις Ευρωεκλογές (η Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν την έχει επιλέξει ως αιχμή της δικής της καμπάνιας για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής), αλλά θα έχει και αντίστοιχα προβεβλημένο ρόλο στην Προεδρική των ΗΠΑ (όπου βέβαια ο Πρόεδρος Μπάϊντεν έχει όλο και πιο ανηφορικό δρόμο μπροστά του, στην μονόπλευρη στήριξη του Ισραήλ όταν π.χ. από πλευράς ΟΗΕ ανακινείται η εφιαλτική εικόνα μαζικού τάφου σε Παλαιστινιακά νοσοκομεία…).

Και στην μεν Ουκρανία, η συνέχεια των πραγμάτων θα κριθεί όχι τόσο από την ροή της βοήθειας – Αμερικανικής και Ευρωπαϊκής – προς το Κίεβο, όσο από την επιτυχία της (παράλληλα με την ψήφιση στην Ουάσιγκτον) ψηφισμένης επέκτασης της επιστράτευσης των Ουκρανών, και ιδίως της κατάργησης του νομοθετημένου ορίου 24 μηνών για την παραμονή στρατευσίμων στην γραμμή των πρόσω. Στην δε Γάζα, η στιγμή της Ισραηλινής εισόδου στην Ράφα – και οι εικόνες που θα προκύψουν, όσο η καταγραφή των νεκρών της εκστρατείας του IDF/των ισραηλινών δυνάμεων θα προσπερνάει καλπάζοντας τις 35.000 «παράπλευρες απώλειες» – θα φέρει νέο σοκ σε μια παγκόσμια κοινή γνώμη. Η οποία, ως φαίνεται, έχει όρια στην αποδοχή συνθημάτων.

Όμως η αληθινή προσγείωση ως προς το τι αποτελεί καίρια «πλευρά της ιστορίας» μάλλον έρχεται από αλλού. Από πού; Από την διαπίστωση ότι – όσο κι αν αυτό επιχειρείται να παραμένει κάτω από το ραντάρ… – οι ΗΠΑ έχουν μάλλον διαγνώσει ότι η πραγματική αντιπαράθεση δεν βρίσκεται ούτε στο μέτωπο ανατολικά του Δνείπερου, ούτε καν στην διευρυνόμενη κρίση της Μέσης Ανατολής. Αλλά στις σχέσεις με την Κίνα.

Όπου ο Πρόεδρος Μπάϊντεν έκρινε επάναγκες να έχει μακρά τηλεφωνική επικοινωνία αποκλιμάκωσης εντάσεων με τον Πρόεδρο Σι. Και να τονίσει επικοινωνιακά αυτήν την πρωτοβουλία αποκατάστασης επαφής . Ύστερα η υπουργός Οικονομικών Τζάνετ Γιέλεν είχε μακρά σειρά επαφών με την Κινεζική ηγεσία στα πλαίσια επίσκεψης της στο Μέσο Βασίλειο. Ακόμη και ο υπουργός Αμύνης των ΗΠΑ Λόιντ Ώστιν είχε επικοινωνία επανεργοποίησης της άμεσης γραμμής με τον Κινέζο ομόλογό του. Κυρίως όμως, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν βρέθηκε κι αυτός τώρα στο Πεκίνο – όμως…. με ποιαν ατζέντα;

Δίπλα στην γνώριμη έκκληση να σταματήσει το Πεκίνο να ενισχύει την εξοπλιστική προσπάθεια της Μόσχας με την προμήθεια υλικών «διπλής χρήσης», προβλήθηκε τώρα η πίεση να σταματήσει η υποβοήθηση από Κινεζικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της Ρωσικής παράκαμψης των Δυτικών (=Αμερικανικών, βασικά) οικονομικών κυρώσεων. Καθώς όμως αυτή η κίνηση έρχεται σε μια στιγμή όπου η Ρωσική απόπειρα υποκατάστασης του δολαρίου με ρούβλι («ή με άλλα διεθνή νομίσματα») στο ζωηρά συνεχιζόμενο εμπόριο, όταν μάλιστα ακριβώς επιχειρείται η διάθεση δεσμευμένων Ρωσικών χρηματοπιστωτικών πόρων για βοήθεια προς την Ουκρανία από ΗΠΑ και (ίσως…) από ΕΕ, έρχεται και συντονίζεται με αντίστοιχη Κινεζική προσπάθεια διεύρυνσης της διεθνούς χρήσης του γιουάν, δεν είναι δύσκολο να δει κανείς πόσο οι ευθύγραμμες προσεγγίσεις στην υπόθεση των πλευρών της ιστορίας δεν ισχύουν και τόσο για τους μεγάλους της σκακιέρας. 

Αν μάλιστα κανείς  προσθέσει, εδώ, και το ότι ένα άλλο στοιχείο της ατζέντας Μπλίνκεν ήταν – ως φαίνεται – η έκκληση να πάψει το Πεκίνο να προμηθεύει στην διεθνή αγορά (δηλαδή κυρίως στις ΗΠΑ) ενδιάμεσες ύλες οι οποίες χρησιμοποιούνται για την παρασκευή fentanyl, δηλαδή εκείνου του συνθετικού οπιοειδούς που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους νέων 25-49 ετών της ΗΠΑ, τότε αληθινά αντιλαμβάνεται πόσο πιο πολύπλοκη είναι η πραγματικότητα. Και η δόμηση της Ιστορίας.