Όλοι συνειδητοποιούν – όσο κι αν δεν είναι απλή, ούτε ευχάριστη η παραδοχή – ότι το μέλλον της Δύσης γράφεται στις ΗΠΑ, πάλι^. τόσο γεωπολιτικά όσο και σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, μέχρι και στην ανάδειξη του ταυτοτικού σε όλο και κεντρικότερο στοιχείο της πολιτικής. Στην Ευρώπη, πάντως, όπου είχαμε συνηθίσει τον τόνο του «αύριο» να το δίνει η Γαλλία και μάλιστα στην αλληλεπίδραση του ιδεολογικού με τους πολιτικούς σχηματισμούς, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι σ’ αυτήν την στροφή των πραγμάτων η Γερμανία υπόσχεται/απειλεί να οδηγήσει τα πράγματα.

Ασφαλώς η Γαλλία, που μας είχε «χαρίσει» την εξάχνωση του Κ.Κ. της, την άνοδο της Ακροδεξιάς με τους Λεπέν, την υποχώρηση και ανωδυνοποίηση των Σοσιαλιστών, την αποδυνάμωση της Δεξιάς, τον πειραματισμό των «ωραίων προσώπων» επί Μακρόν, τώρα την τελική αντιπαράθεση με Λεπέν που φέρνει σε άγαρμπη δεξιά στροφή την διακυβέρνηση Μακρόν με ανάδειξη του ταυτοτικού (για να καταργηθεί η μαντίλα, καθιέρωση στολής στα σχολεία…) αλλά και του αντιμεταναστευτικού, δείχνει προς κατευθύνσεις που δύσκολα αγνοούνται. (Ακόμη και στις γεωπολιτικές ισορροπίες, το Ουκρανικό έκανε τον Μακρόν να φλερετάρει με διαφοροποιήσεις από την γραμμή των ΗΠΑ, πλην όμως η τελική προσχώρηση σε μια λογική «Δύσης» δεν φαίνεται να αποφεύγεται).

Εκείνο πάντως που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Γερμανία – τώρα-τώρα! – ειναι πιθανότερο να οδηγήσει πιο εμφατικά τα πράγματα. Στα Αριστερά του πολιτικού φάσματος, η υποχώρηση της Die Linke έδειχνε ήδη ότι ούτε καν η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ήταν εύκολη^. Οπότε αναμενόμενα κατέληξε η πιο λαμπερή προσωπικότητα της Σάρα Βάγκενκνεχτ να δημιουργήσει αποσχιστικά την BSW/Λογική και Δικαιοσύνη που ήδη δημοσκοπικά μετράται σε ένα σοβαρό 5%: μην βιαστείτε , όμως, να πείτε «μια ακόμη διάσπαση στα Αριστερά», καθώς η BSW συνδυάζει αριστερά στοιχεία στα κοινωνικοοικονομικά (με στοιχεία ριζοσπαστισμού στην εργασιακή ασφάλεια ή στα μισθολογικά) με ανεπίληπτο συντηρητισμό στο μεταναστευτικό (περιορισμός στην χορήγηση ασύλου, μείωση δικαιωμάτων). Καθώς την ίδια στιγμή οι Σοσιαλιστές/SPD, κεντρικοί στην Κυβέρνηση Σολτς, δοκιμάζουν τον ίλιγγο της πτώσης σε τριτοτέταρτη θέση (γύρω στο 15%) αλλά και οι Πράσινοι με την κυβερνητική συμμετοχή φθίνουν γρήγορα  (στα όρια του 13%), η πρώτη διάσταση – της αντιπροσώπευσης από την BSW αριστερών ευαισθησιών – έχει ενδιαφέρον. Όμως πολύ-πολύ μεγαλύτερο ρόλο κινδυνεύει να παίξει η δεύτερη διάσταση – εκείνη της φιλοξενίας συντηρητικών/αντιμεταναστευτικών αντανακλαστικών.

Όπου η ευθέως ακροδεξιά AfD βρίσκεται πλέον ξεκάθαρα δεύτερο κόμμα (γύρω στο 23%), με τους Χριστιανοδημοκράτες/CDU-CSU (όπου κάποτε ο ιστορικός ηγέτης Φράντς-Γιόζεφ Στράους υπερηφάνως διακήρυσσε «δεν θα υπάρξει ποτέ χώρος για κόμμα δεξιότερα της CSU» ώστε να ξορκίσει τα σκοτάδια του Μεσοπολέμου) να παλεύουν για να μείνουν σε ένα 32%. Εκεί ακριβώς, ήρθε  πλέον η δημιουργία ενός νέου κομματικού σχηματισμού, της Werteunion/Ένωσης Αξιών: κι αυτή, δημιούργημα μιας ιδιαίτερης φιγούρας – του Χανς-Γκέοργκ Μάασσεν, που ήταν παλιότερα επικεφαλής της (σεβαστής) Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος BfY και πάντως στρατευόταν στην CDU (η οποία τον αποκήρυξε για τις αντιμεταναστευτικές τάσεις του λόγου του). Είχε μεσολαβήσει συνάντηση παραγόντων της άκρας Δεξιάς με ευρύτερη, δι-Ευρωπαϊκή συμμετοχή όπου η AfD συνυπήρξε με αυτές τις τάσεις της Χριστιανοδημοκρατίας αλλά και με παλιότερες ζυμώσεις μέχρι και (γραφικών) φιλομοναρχικών.

Πού/πώς θα οδηγήσει αυτή η διπλή στροφή προς συντηρητική κατεύθυνση, με το ταυτοτικό στοιχείο πρόδηλο σε μια χώρα όπου η έννοια της Γερμανικής ρίζας πάει πολύ-πολύ βαθιά (εκδήλωση ήταν η φρίκη του Μεσοπολέμου με απόληξη τον Ναζισμό) και όπου η μετατροπή της δυσπιστίας προς τον ξένο σε τάση απώθησης έρχεται «εύκολα» (με τον ρατσισμό ως καταληκτικό σημείο) είναι κάτι που ενδιαφέρει όλους στην Ευρώπη. Όπως ενδιαφέρει, ίσως ακόμη περισσότερο, η μοίρα των «παλιών» κομμάτων…

Τουλάχιστον στην Γερμανία, η συνειδητοποίηση ότι συναντήσεις στα ακροδεξιά με σχεδιασμούς για μαζικές απελάσεις μεταναστών (ιδίως δε μουσουλμάνων και/ή με ασύμβατο χρώμα προς το πρότυπο που κάποτε «γράφηκε» ως Αρεία φυλή) έφερε μαζικές διαδηλώσεις, με χιλιάδες κόσμο στους δρόμους. Τουλάχιστον….