Οι τάσεις απο-παγκοσμιοποίησης της οικονομίας στη σκιά παράλληλα μαινόμενων συρράξεων δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν από κανέναν, αναγκάζοντας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να αφήσει τη διπλωματική γλώσσα και να προειδοποιήσει για τον κίνδυνο ενός «δεύτερου, ψυχρού πολέμου», με διαφορετικό δίπολο αυτή τη φορά.

Η αναπληρώτρια γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Τζίτα Γκόπιναθ επισήμανε τον «επιταχυνόμενο κατακερματισμό» της παγκόσμιας οικονομίας σε περιφερειακά μπλοκ ισχύος, με επίκεντρα τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Δύση και την Κίνα στην άλλη μεριά του (όχι και τόσο) Ειρηνικού Ωκεανού.

Η τάση αυτή κινδυνεύει να εξαφανίσει τρισεκατομμύρια δολάρια από την παγκόσμια παραγωγή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις μεγάλες και τις μικρότερες οικονομίες. «Αν οδηγηθούμε σε δεύτερο ψυχρό πόλεμο, ίσως δεν παρακολουθήσουμε μια αμοιβαία οικονομική καταστροφή, αλλά θα μπορούσαμε να δούμε αφανισμό των κερδών από το ανοιχτό εμπόριο», εξήγησε η αξιωματούχος σύμφωνα με τον Guardian.

Ο κόσμος αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε «σημείο καμπής», καθώς οι εντάσεις μεταξύ των ισχυρότερων κρατών του κόσμου αυξάνονται, είπε παρατηρώντας το οφθαλμοφανές η αξιωματούχος, απευθύνοντας μια μάταιη έκκληση προς τις κυβερνήσεις «να απομακρυνθούν από το χείλος του γκρεμού» και να συνεργαστούν οικονομικά, όπου αυτό είναι δυνατόν.

Οι επισημάνσεις της Γκόπιναθ έρχονται σε μία περίοδο μεγάλης επιβράδυνσης του διεθνούς εμπορίου, με τον πόλεμο στην ανατολική Ευρώπη να τεντώνει ακόμα περισσότερο το σκοινί μεταξύ της Δύσης και της οικονομικής (και όχι μόνο) συμμαχίας Κίνας – Ρωσίας.

Αναλύοντας τις πιθανές ζημιές από μία «κατάρρευση» του εμπορίου μεταξύ των δύο μπλοκ (που χωρίζονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που είχαν διαιρεθεί και στο ψήφισμα του ΟΗΕ για την Ουκρανία το 2022), η Γκόπιναθ δήλωσε ότι η παγκόσμια οικονομία θα μπορούσε χάσει έως και 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Το μέγεθος αυτό αντιστοιχεί στο 2,5% του παγκόσμιου ακαθάριστου ΑΕΠ, αλλά ανάλογα με την (αν)ικανότητα των οικονομιών να προσαρμοστούν στα νέα εμπορικά χάσματα, οι απώλειες θα μπορούσαν να φθάσουν και το 7% . Ο κατακερματισμός των άμεσων ξένων επενδύσεων στα δύο μπλοκ (και κάποια «ανένταχτα» κράτη) θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε επιπλέον μακροπρόθεσμες απώλειες της τάξης του 2%.

Η κατάρρευση των σχέσεων ισχυρότατων οικονομιών του κόσμου και η επάνοδος πολιτικών προστατευτισμού απειλούν ευθέως τις επενδυτικές ροές και η ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση που ακολούθησε την πτώση του Βερολίνου, δίνει τώρα σκυτάλη σε ένα νέο, αόρατο τείχος, καθώς μεγάλες επιχειρήσεις πιέζουν για απομείωση του κινδύνου στις αλυσίδες εφοδιασμού, προτιμώντας το “reshoring” και το “friendshoring” – την εξασφάλιση, δηλαδή, των πρώτων υλών, από εγχώριους προμηθευτές ή πελάτες σε «γεωπολιτικώς συγγενικά» κράτη.